سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 340 |
|
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (65) |
آيا نديدهاى که خدا هر چه را در روى زمين است مسخّر شما کرده است و کشتيها را که در دريا به فرمان او مىروند؟ و آسمان را نگه داشته که جز به فرمان او بر زمين نيفتد. زيرا خدا را بر مردم رأفت و مهربانى است. (65) |
وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۗ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ (66) |
اوست آن که شما را زندگى بخشيد و سپس بميراند و باز زنده مىسازد. و آدمى ناسپاس است. (66) |
لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ۖ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ ۚ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدًى مُسْتَقِيمٍ (67) |
براى هر امتى آيينى نهاديم تا بر آن آيين باشد. پس در اين کار با تو مجادله نکنند و مردم را به پروردگار خود دعوت کن، زيرا تو به راستى بر راه راست گام مىنهى. (67) |
وَإِنْ جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (68) |
اگر با تو مجادله کردند، بگو: خدا به هر کارى که مىکنيد آگاهتر است. (68) |
اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (69) |
در آنچه مورد اختلاف شماست، خدا در روز قيامت حکم خواهد کرد. (69) |
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ إِنَّ ذَٰلِكَ فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (70) |
آيا ندانستهاى که خدا هر چه را که در آسمانها و زمين است مىداند؟ و اين در کتابى نوشته است، و کارى است بر خدا آسان. (70) |
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (71) |
و سواى اللّه چيزى را مىپرستند که هيچ دليلى بر وجودش نازل نشده است و هيچ دانشى بدان ندارند. و ستمکاران ياورى ندارند. (71) |
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ۖ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۗ قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكُمُ ۗ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (72) |
چون آيات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، نشان انکار را بر چهره کافران مىشناسى؛ چنان که نزديک باشد بر آنان که آيات را مىخوانند، حملهور شوند. بگو: آيا شما را به چيزى بدتر از اين آگاه کنم؟ آتش. خدا آن را به کسانى که ايمان نياوردهاند وعده داده است و آتش بد سرانجامى است. (72) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |