سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 347 |
|
۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) |
اگر بر آنها رحمت مىآورديم و آزارى را که بدان گرفتارند از آنها دور مىساختيم، باز هم همچنان با سرسختى در طغيان خويش سرگشته مىماندند. (75) |
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) |
به عذاب گرفتارشان کرديم. پس در مقابل پروردگارشان نه فروتنى کردند و نه تضرع. (76) |
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) |
تا آنگاه که درى از عذاب سخت بر رويشان گشوديم، چنان که از همه جا نوميد گشتند. (77) |
وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78) |
و اوست آن خدايى که برايتان گوش و چشم و دل بيافريد. چه اندک سپاس مىگزاريد. (78) |
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) |
اوست آن خدايى که شما را در روى زمين پديد آورد و همه نزد او گرد آورده مىشويد. (79) |
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) |
و اوست آن خدايى که زنده مىکند و مىميراند و آمدوشد شب و روز از آن اوست. چرا تعقل نمىکنيد؟ (80) |
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) |
نه، آنها نيز همان سخنان گفتند که پيشينيان مىگفتند: (81) |
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) |
گفتند: آيا اگر ما بميريم و خاک و استخوان شويم باز هم زنده مىشويم؟ (82) |
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) |
به ما و پدرانمان نيز پيش از اين چنين وعدههايى داده شده بود. اينها چيزى جز افسانههاى پيشينيان نيست. (83) |
قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) |
بگو: اگر مىدانيد، اين زمين و هر که در آن است از آن کيست؟ (84) |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) |
خواهند گفت: از آن خدا. بگو: آيا پند نمىگيريد؟ (85) |
قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) |
بگو: کيست پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ؟ (86) |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) |
خواهند گفت: خدا. بگو: آيا پروا نمىکنيد؟ (87) |
قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) |
بگو: اگر مىدانيد، ملکوت همه چيزها به دست کيست؟ کيست آن که به همه کس پناه دهد و کسى را از او پناه نيست؟ (88) |
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) |
خواهند گفت: خدا. بگو: پس چرا فريب مىخوريد؟ (89) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |