سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 371 |
|
وَاجْعَلْ لِي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84) |
و ذکر جميل مرا در دهان آيندگان انداز. (84) |
وَاجْعَلْنِي مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) |
و مرا از وارثان بهشت پرنعمت قرار ده. (85) |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86) |
و پدرم را بيامرز که از گمراهان است. (86) |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87) |
و در روز قيامت مرا رسوا مساز: (87) |
يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) |
روزى که نه مال سود مىدهد و نه فرزندان. (88) |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89) |
مگر آن کس که با قلبى رسته از شرک به نزد خدا بيايد. (89) |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90) |
و بهشت را براى پرهيزگاران نزديک آرند. (90) |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91) |
و جهنم را در نظر کافران آشکار کنند. (91) |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (92) |
به آنها گويند: چيزهايى که سواى خداى يکتا مىپرستيديد، کجايند؟ (92) |
مِنْ دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنْصُرُونَكُمْ أَوْ يَنْتَصِرُونَ (93) |
آيا ياريتان مىکنند، يا خود يارى مىجويند؟ (93) |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94) |
آنها و کافران را سرنگون در جهنم اندازند، (94) |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95) |
و همه سپاهيان ابليس را. (95) |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96) |
و در حالى که در جهنم با يکديگر به نزاع پرداختهاند، مىگويند: (96) |
تَاللَّهِ إِنْ كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (97) |
به خدا سوگند که ما در گمراهى آشکار بوديم، (97) |
إِذْ نُسَوِّيكُمْ بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98) |
آنگاه که شما را با پروردگار جهانيان برابر مىدانستيم. (98) |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99) |
و ما را جز مجرمان گمراه نساختند. (99) |
فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِينَ (100) |
و اکنون ما را شفيعانى نيست. (100) |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101) |
و ما را دوست مهربانى نيست. (101) |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102) |
کاش بار ديگر به دنيا باز گرديم تا از مؤمنان گرديم. (102) |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (103) |
در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (103) |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) |
هر آينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (104) |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105) |
قوم نوح پيامبران را تکذيب کردند. (105) |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106) |
آنگاه که برادرشان نوح به آنها گفت: آيا پروا نمىکنيد؟ (106) |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107) |
من براى شما پيامبرى امين هستم. (107) |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108) |
از خدا بترسيد و از من اطاعت کنيد. (108) |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109) |
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (109) |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110) |
پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت کنيد. (110) |
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111) |
گفتند: آيا به تو ايمان بياوريم و حال آنکه فرومايگان پيرو تو هستند؟ (111) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |