| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 394 |
|
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71) |
| بگو: چه تصور مى‌کنيد اگر الله شبتان را تا روز قيامت طولانى سازد؟ جز او کدام خداست که شما را روشنى ارزانى دارد؟ مگر نمى‌شنويد؟ (71) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72) |
| بگو: چه تصور مى‌کنيد اگر الله روزتان را تا روز قيامت طولانى سازد؟ جز او کدام خداست که شما را شب ارزانى دارد که در آن بياساييد؟ مگر نمى‌بينيد؟ (72) |
| وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73) |
| و از رحمت او آنکه براى شما شب و روز را پديد آورد تا در آن يک بياساييد و در اين يک به طلب روزى برخيزيد، باشد که سپاس گوييد. (73) |
| وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74) |
| و روزى که خدا ندايشان دهد و گويد: شريکانى را که براى من تصور مى‌کرديد، کجايند؟ (74) |
| وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75) |
| و از هر ملتى شاهدى بياوريم و گوييم: برهان خويش بياوريد. آنگاه بدانند که حق از آن الله است و آن بتان که به دروغ خدا مى‌خواندند تباه شوند. (75) |
| ۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76) |
| قارون از قوم موسى بود که بر آنها افزونى جست. و به او چنان گنجهايى داديم که حمل کليدهايش بر گروهى از مردم نيرومند دشوار مى‌نمود. آنگاه که قومش به او گفتند: سرمست مباش، زيرا خدا سرمستان را دوست ندارد، (76) |
| وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77) |
| در آنچه خدايت ارزانى داشته، سراى آخرت را بجوى و بهره خويش را از دنيا فراموش مکن. و همچنان که خدا به تو نيکى کرده نيکى کن و در زمين از پى فساد مرو که خدا فسادکنندگان را دوست ندارد. (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |