| سوره 32 | سوره مبارکه السجده | صفحه 417 |
|
| وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (21) |
| و عذاب دنيا را پيش از آن عذاب بزرگ‌تر به ايشان بچشانيم، باشد که باز گردند. (21) |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ (22) |
| کيست ستمکارتر از آن کسى که او را به آيات پروردگارش پند دهند ولى اعراض کند؟ ما از مجرمان انتقام مى‌گيريم. (22) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ (23) |
| هرآينه به موسى کتاب داديم. از ديدار او در ترديد مباش. و آن را راهنماى بنى‌اسرائيل قرار داديم. (23) |
| وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ (24) |
| از ميان آن قوم پيشوايانى پديد آورديم که چون صبورى پيشه کردند و به آيات ما يقين داشتند، به فرمان ما به هدايت مردم پرداختند. (24) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (25) |
| هرآينه پروردگار تو در روز قيامت در آنچه اختلاف مى‌کردند ميانشان داورى خواهد کرد. (25) |
| أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ (26) |
| آيا آن همه مردمى را که پيش از ايشان هلاک کرديم و اکنون اينان در خانه‌هايشان راه مى‌روند سبب هدايتشان نشد؟ در اين عبرتهاست، چرا نمى‌شنوند؟ (26) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنْفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ (27) |
| آيا نمى‌بينند که آب را به زمين خشک و بى‌گياه روانه مى‌سازيم تا کشتزارها برويانيم و چارپايان و خودشان از آن بخورند؟ چرا نمى‌بينند؟ (27) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (28) |
| مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد، پيروزى چه وقت خواهد بود؟ (28) |
| قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (29) |
| بگو: در روز پيروزى، ايمان آوردن کافران سودشان ندهد، و مهلتشان ندهند. (29) |
| فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ (30) |
| پس، از ايشان اعراض کن و منتظر باش، که آنها نيز در انتظارند. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |