سوره 33 | سوره مبارکه الاحزاب | صفحه 424 |
|
تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ ۚ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا (44) |
روزى که با او ديدار کنند درودشان اين است: «سلام». و خدا برايشان پاداشى کرامند آماده کرده است. (44) |
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (45) |
اى پيامبر، ما تو را فرستاديم تا شاهد و مژدهدهنده و بيمدهنده باشى. (45) |
وَدَاعِيًا إِلَى اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَسِرَاجًا مُنِيرًا (46) |
و مردم را به فرمان خدا به سوى او بخوانى، و چراغى تابناک باشى. (46) |
وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُمْ مِنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا (47) |
و مؤمنان را بشارت ده که از سوى خدا برايشان فضيلتى بزرگ آمده است. (47) |
وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ وَدَعْ أَذَاهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا (48) |
از کافران و منافقان اطاعت مکن و آزارشان را واگذار و بر خدا توکل کن، که خدا کارسازى را بسنده است. (48) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا ۖ فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا (49) |
اى کسانى که ايمان آوردهايد، چون زنان مؤمن را نکاح کرديد و پيش از آنکه با آنها نزديکى کنيد طلاقشان گفتيد، شما را بر آنها عدهاى نيست که به سرآرند. پس آنان را برخوردار کنيد و به نيکوترين وجه رهايشان کنيد. (49) |
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ اللَّاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ وَمَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ وَبَنَاتِ عَمِّكَ وَبَنَاتِ عَمَّاتِكَ وَبَنَاتِ خَالِكَ وَبَنَاتِ خَالَاتِكَ اللَّاتِي هَاجَرْنَ مَعَكَ وَامْرَأَةً مُؤْمِنَةً إِنْ وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَنْ يَسْتَنْكِحَهَا خَالِصَةً لَكَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۗ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا (50) |
اى پيامبر، ما زنانى را که مهرشان را دادهاى و آنان را که به عنوان غنايم جنگى که خدا به تو ارزانى داشته است مالک شدهاى و دختر عموها و دختر عمهها و دختر داييها و دختر خالههاى تو را که با تو مهاجرت کردهاند بر تو حلال کرديم؛ و نيز زن مؤمنى را که خود را به پيامبر بخشيده باشد، هرگاه پيامبر بخواهد او را به زنى گيرد. اين حکم ويژه توست نه ديگر مؤمنان. ما مىدانيم در باره زنانشان و کنيزانشان چه حکمى کردهايم، تا براى تو مشکلى پيش نيايد. و خدا آمرزنده و مهربان است. (50) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |