| سوره 34 | سوره مبارکه سبا | صفحه 430 |
|
| لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ ۖ جَنَّتَانِ عَنْ يَمِينٍ وَشِمَالٍ ۖ كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ ۚ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ (15) |
| مردم سبا را در مساکنشان عبرتى بود: دو بوستان داشتند، يکى از جانب راست و يکى از جانب چپ. از آنچه پروردگارتان به شما روزى داده است بخوريد و شکر او به جاى آوريد. شهرى خوش و پاکيزه و پروردگارى آمرزنده. (15) |
| فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَبَدَّلْنَاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَأَثْلٍ وَشَيْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ (16) |
| اعراض کردند. ما نيز سيل ويرانگر را بر آنها فرستاديم و دو بوستانشان را به دو بوستان بدل کرديم با ميوه‌اى تلخ و شوره‌گز و اندکى سدر. (16) |
| ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِمَا كَفَرُوا ۖ وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (17) |
| آنها را که ناسپاس بودند اينچنين جزا داديم. آيا ما جز ناسپاسان را مجازات مى‌کنيم؟ (17) |
| وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا قُرًى ظَاهِرَةً وَقَدَّرْنَا فِيهَا السَّيْرَ ۖ سِيرُوا فِيهَا لَيَالِيَ وَأَيَّامًا آمِنِينَ (18) |
| ميان آنان و قريه‌هايى که برکت داده بوديم، قريه‌هايى آبادان و بر سر راه پديد آورديم. و منزلهاى برابر معين کرديم. در آن راه‌ها ايمن از گزند، شبها و روزها سفر کنيد. (18) |
| فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (19) |
| بر خويشتن ستم کردند و گفتند: اى پروردگار ما، منزلگاه‌هاى ما را از هم دور گردان. ما نيز افسانه روزگارشان گردانيديم و سخت پراکنده‌شان ساختيم و در اين عبرتهاست براى شکيبايان سپاسگزار. (19) |
| وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (20) |
| شيطان گمان خود را در باره آنها درست يافت. و جز گروهى از مؤمنان، ديگران از او پيروى کردند. (20) |
| وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ ۗ وَرَبُّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (21) |
| و شيطان را بر آنان تسلطى نبود، مگر آنکه مى‌خواستيم معلوم داريم که چه کسانى به قيامت ايمان دارند و چه کسانى از آن در شک هستند. و پروردگار تو نگهبان هر چيزى است. (21) |
| قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ وَمَا لَهُمْ فِيهِمَا مِنْ شِرْكٍ وَمَا لَهُ مِنْهُمْ مِنْ ظَهِيرٍ (22) |
| بگو: بخوانيد کسانى را که جز خداى يکتا خدا مى‌پنداريد. مالک ذره‌اى در آسمانها و زمين نيستند و در آفرينش آن دو شرکتى نداشته‌اند و خدا را از ميان آنها ياريگرى نبوده است. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |