| سوره 37 | سوره مبارکه الصافات | صفحه 448 |
|
| يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ (52) |
| که مى‌گفت: آيا تو از آنها هستى که تصديق مى‌کنند؟ (52) |
| أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ (53) |
| آيا آنگاه که مُرديم و خاک و استخوان شديم، کيفرمان مى‌دهند؟ (53) |
| قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ (54) |
| گويد: مى‌توانيد از بالا بنگريد؟ (54) |
| فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ (55) |
| از بالا بنگرد و او را در ميان آتش دوزخ بيند. (55) |
| قَالَ تَاللَّهِ إِنْ كِدْتَ لَتُرْدِينِ (56) |
| گويدش: به خدا سوگند، نزديک بود که مرا به هلاکت افکنى. (56) |
| وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ (57) |
| و اگر موهبت پروردگارم نبود، من نيز از احضارشدگان مى‌بودم. (57) |
| أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ (58) |
| آيا ما را مرگى نيست، (58) |
| إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (59) |
| جز آن مرگ نخستين؟ و ديگر عذابمان نمى‌کنند؟ (59) |
| إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (60) |
| هر آينه اين است کاميابى بزرگ. (60) |
| لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ (61) |
| عمل‌کنندگان بايد براى چنين پاداشى عمل کنند. (61) |
| أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ (62) |
| آيا خورش را اين بهتر يا درخت زقوم؟ (62) |
| إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظَّالِمِينَ (63) |
| ما آن درخت را براى ابتلاى ستمکاران پديد آورده‌ايم. (63) |
| إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ (64) |
| درختى است که از اعماق جهنم مى‌رويد، (64) |
| طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ (65) |
| ميوه‌اش همانند سر شياطين است، (65) |
| فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ (66) |
| دوزخيان از آن مى‌خورند و شکم انباشته مى‌سازند، (66) |
| ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِيمٍ (67) |
| و بر سر آن آميزه‌اى از آب سوزان مى‌نوشند. (67) |
| ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ (68) |
| سپس بازگشتشان به همان جهنم است. (68) |
| إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ (69) |
| آنها پدران خود را پيش از خود گمراه يافتند، (69) |
| فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ (70) |
| و بر پى ايشان شتابان مى‌روند. (70) |
| وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ (71) |
| و پيش از آنها بيشتر پيشينيان گمراه شدند. (71) |
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ (72) |
| و ما بيم‌دهندگانى به ميانشان فرستاديم. (72) |
| فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ (73) |
| پس بنگر که سرانجام آن بيم‌يافتگان چگونه بود. (73) |
| إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (74) |
| جز بندگان مخلص خدا. (74) |
| وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ (75) |
| نوح ما را ندا داد و ما چه نيک پاسخ‌دهنده‌اى بوديم. (75) |
| وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (76) |
| او و کسانش را از اندوه بزرگ رهانيديم. (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |