| سوره 41 | سوره مبارکه فصلت | صفحه 480 |
|
| إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30) |
| بر آنان که گفتند: پروردگار ما اللّه است و پايدارى ورزيدند، فرشتگان فرود مى‌آيند که مترسيد و غمگين مباشيد، شما را به بهشتى که به شما وعده داده شده بشارت است. (30) |
| نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31) |
| ما در دنيا دوستدار شما بوديم و نيز در آخرت دوستدار شماييم. در بهشت هر چه دلتان بخواهد و هر چه طلب کنيد برايتان فراهم است. (31) |
| نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32) |
| سفره‌اى است از جانب خداى آمرزنده مهربان. (32) |
| وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33) |
| چه کسى را سخن نيکوتر از سخن آن که به سوى خدا دعوت مى‌کند و کارهاى شايسته مى‌کند و مى‌گويد البته که من از مسلمانانم؟ (33) |
| وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34) |
| خوبى و بدى برابر نيستند. همواره به نيکوترين وجهى پاسخ ده، تا کسى که ميان تو و او دشمنى است چون دوست مهربان تو گردد. (34) |
| وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35) |
| برخوردار نشوند از اين مگر کسانى که شکيبا باشند و کسانى که از ايمان بهره‌اى بزرگ داشته باشند. (35) |
| وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (36) |
| و اگر از جانب شيطان دستخوش وسوسه‌اى گردى، به خدا پناه ببر، که او شنوا و داناست. (36) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (37) |
| و از نشانه‌هاى قدرت او شب و روز و آفتاب و ماه است. به آفتاب و ماه سجده مکنيد. به خداى يکتا که آنها را آفريده است سجده کنيد، اگر او را مى‌پرستيد. (37) |
| فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ۩ (38) |
| اگر آنان تکبر مى‌ورزند، آنها که در نزد پروردگار تو هستند بى‌آنکه ملول شوند شب و روز تسبيح او مى‌گويند. (38) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |