| سوره 51 | سوره مبارکه الذاريات | صفحه 522 |
|
| ۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31) |
| گفت: اى رسولان، به چه کار آمده‌ايد؟ (31) |
| قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ (32) |
| گفتند: ما را بر مردمى تبهکار فرستاده‌اند، (32) |
| لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِينٍ (33) |
| تا تکه‌هاى کلوخ بر سرشان بباريم، (33) |
| مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34) |
| که بر آنها از جانب پروردگارت براى متجاوزان نشان گذاشته‌اند. (34) |
| فَأَخْرَجْنَا مَنْ كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35) |
| پس همه کسانى را که ايمان آورده بودند بيرون برديم. (35) |
| فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (36) |
| و در آن شهر جز يک خانه از فرمانبرداران نيافتيم. (36) |
| وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37) |
| و در آن سرزمين براى کسانى که از عذاب دردآور مى‌ترسند نشانى باقى گذاشتيم. (37) |
| وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (38) |
| و عبرتى است در موسى آنگاه که او را با برهانى آشکار نزد فرعون فرستاديم. (38) |
| فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39) |
| و او با همه نيرويش اعراض کرد و گفت: جادوگرى است يا ديوانه‌اى. (39) |
| فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40) |
| او و لشکرهايش را فروگرفتيم و به دريا افکنديم. و او مستوجب ملامت بود. (40) |
| وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41) |
| و نيز عبرتى است در قوم عاد آنگاه که باد عقيم را بر آنها فرستاديم. (41) |
| مَا تَذَرُ مِنْ شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42) |
| بر هيچ چيز نوزيد مگر آنکه چون استخوانى پوسيده‌اش بر جاى نهاد. (42) |
| وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43) |
| و نيز عبرتى است در قوم ثمود آنگاه که به آنها گفته شد: تا زمانى چند برخوردار شويد. (43) |
| فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (44) |
| آنان از فرمان پروردگارشان سرباز زدند و همچنان که مى‌نگريستند صاعقه فروگرفتشان. (44) |
| فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (45) |
| ايستادن نتوانستند و ياراى انتقام نداشتند. (45) |
| وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46) |
| و از پيش قوم نوح را فروگرفتيم، که قومى نافرمان بودند. (46) |
| وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47) |
| و آسمان را به نيرو برافراشتيم و حقا که ما تواناييم. (47) |
| وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48) |
| و زمين را گسترديم، و چه نيکو گسترندگانيم. (48) |
| وَمِنْ كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49) |
| و از هر چيز جفتى بيافريده‌ايم، باشد که عبرت گيريد. (49) |
| فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (50) |
| پس به سوى خداوند بگريزيد. من شما را از جانب او بيم‌دهنده‌اى آشکارم. (50) |
| وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (51) |
| و با خداى يکتا خداى ديگرى را مپرستيد. من شما را از جانب او بيم‌دهنده‌اى آشکارم. (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |