سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 98 |
|
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا (122) |
و کسانى را که ايمان آوردهاند و کارهاى نيکو کردهاند به بهشتهايى درمىآوريم که در آن نهرها روان است و در آنجا جاويدانند. وعده بر حق خداوند است، و چه کسى از او راستگوىتر است؟ (122) |
لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (123) |
نه بر وفق مراد شماست و نه بر وفق مراد اهل کتاب، که هر کس که مرتکب کار بدى شود جزايش را ببيند، و جز خدا براى خويش دوست و ياورى نيابد. (123) |
وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا (124) |
و هر کس که کارى شايسته کند چه زن و چه مرد اگر مؤمن باشد به بهشت مىرود و به قدر آن گودى که بر پشت هسته خرماست به کس ستم نمىشود. (124) |
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا (125) |
دين چه کسى بهتر از دين کسى است که به اخلاص روى به جانب خدا کرد و نيکوکار بود و از دين حنيف ابراهيم پيروى کرد؟ و خدا ابراهيم را به دوستى خود برگزيد. (125) |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا (126) |
از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است و خدا بر هر چيزى احاطه دارد. (126) |
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (127) |
از تو درباره زنان فتوى مىخواهند، بگو: خدا درباره آنان به آنچه در اين کتاب بر شما خوانده مىشود، فتوى داده است. اين فتوى در باب آنها و زنان پدرمردهاى است که حق مقررشان را نمىپردازيد و مىخواهيد ايشان را به نکاح خود درآوريد و نيز در باب کودکان ناتوان است. و بايد که درباره يتيمان به عدالت رفتار کنيد، و هر کار نيکى که انجام مىدهيد خدا به آن آگاه است. (127) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |