| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 13 |
|
| وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ (84) |
| و [ياد کنيد] هنگامي که از شما پيمان گرفتيم که خون همديگر را نريزيد، و يکديگر را از خانه هاي خود آواره نکنيد، سپس [به پيمانتان] اقرار کرديد و بر آن هم گواهي مي دهيد. (84) |
| ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيَارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيْهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يَأْتُوكُمْ أُسَارَىٰ تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ ۚ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰ أَشَدِّ الْعَذَابِ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85) |
| باز اين شما هستيد که يکديگر را مي کشيد، و گروهي از خودتان را از خانه هايشان آواره مي کنيد، و از روي گناه و تجاوز يکديگر را بر ضد آنان [که آواره کرده ايد] ياري و کمک مي دهيد، و اگر آنان در حال اسارت نزد شما آيند، براي آزاد شدنشان فديه مي دهيد، در صورتي که آواره کردنشان بر شما حرام بود. آيا به بخشي از کتاب [آسماني] ايمان مي آوريد و به بخشي ديگر کفر مي ورزيد؟ [حرام بودن جنگ و آواره کردن را مردود مي شماريد، و وجوب آزاد کردن هم کيشان را از اسارت قبول مي کنيد!] پس کيفر کساني از شما که چنين تبعيضي را [در آيات خدا] روا مي دارند، جز خواري و رسوايي در زندگي دنيا نيست، و روز قيامت به سوي سخت ترين عذاب بازگردانيده مي شوند، و خدا از آنچه انجام مي دهيد، بي خبر نيست. (85) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ (86) |
| اينان کساني اند که زندگي [زودگذر] دنيا را به جاي آخرت خريدند؛ پس نه عذاب از آنان سبک شود و نه ياري شوند. (86) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ ۖ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَاءَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًا تَقْتُلُونَ (87) |
| و يقيناً ما به موسي کتاب داديم و پس از او پيامبراني به دنبال هم فرستاديم، و به عيسي بن مريم دلايل روشن و آشکار عطا نموديم، و او را به وسيله روح القدس توانايي بخشيديم؛ پس چرا هرگاه پيامبري آيين و احکامي که مطابق هوا و هوستان نبود براي شما آورد، سرکشي کرديد؟ پس [نبوّتِ] گروهي را تکذيب نموديد وگروهي را مي کشتيد. (87) |
| وَقَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَا يُؤْمِنُونَ (88) |
| و گفتند: دل هاي ما در غلاف و پوشش است [به اين علتْ کلام تو را نمي فهميم، ولي چنين نيست که مي گويند] بلکه خدا به سبب کفرشان آنان را از رحمتش دور کرده [در نتيجه از پذيرفتن اسلام خودداري مي کنند] پس اندکي ايمان مي آورند. (88) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |