| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 145 |
|
| وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ (132) |
| و [در قيامت] براي هر کدام [از دو گروه جن و انس] به سزاي آنچه انجام مي دادند، درجاتي [از ثواب و عذاب] است؛ و پروردگارت از آنچه انجام مي دهند، بي خبر نيست. (132) |
| وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِكُمْ مَا يَشَاءُ كَمَا أَنْشَأَكُمْ مِنْ ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ (133) |
| و پروردگارت بي نياز و صاحب رحمت است، اگر بخواهد همه شما را هلاک مي نمايد، و پس از شما هر نسلي که بخواهد جايگزين شما مي کند، همان گونه که شما را از نسل گروهي ديگر پديد آورد. (133) |
| إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ (134) |
| بي ترديد آنچه [از ثواب و عقاب] به شما وعده مي دهند، آمدني است؛ و شما عاجز کننده خدا نيستيد [تا بتوانيد از دسترس قدرتش بيرون رويد.] (134) |
| قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (135) |
| بگو: اي قوم! تا جايي که در قدرت شماست [براي مبارزه با من و آيينم] بکوشيد، من هم [در انجام دادن وظايفم] مي کوشم، سپس خواهيد دانست که سرانجام خوش و نيکوي سراي آخرت براي کيست؟ قطعاً ستمکاران رستگار نمي شوند. (135) |
| وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَٰذَا لِشُرَكَائِنَا ۖ فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (136) |
| و مشرکان از زراعت و چهارپاياني که خدا آفريده براي او سهمي قرار دادند، و به گمان بي اساس خود گفتند: اين سهم خدا، و اين سهم بُتان ما؛ [و عقيده داشتند] آنچه براي بتانشان باشد به خدا نمي رسد و آنچه براي خدا باشد [در صورتي که سهم بتان کمبودي داشته باشد] به آنها مي رسد؛ بد است آنچه داوري مي کنند. (136) |
| وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ (137) |
| مانند [اين سهم بندي بي اساس که هواي نفسشان در نظرشان آراست] بتان، کشتن فرزندانشان را در نظرشان آراستند تا سرگردان و هلاکشان سازند و دينشان را بر آنان مُشتبه [و آميخته به بدعت ها و خرافات] کنند؛ اگر خدا مي خواست [اجباراً] آن کار را نمي کردند [ولي اجبار به عمل و ترک آن مشمول خواست خدا نيست؛] پس آنان را با آنچه دروغ مي سازند واگذار. (137) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |