| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 148 |
|
| فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ رَبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ (147) |
| اگر تو را تکذيب کردند، بگو: پروردگارمان صاحب رحمتي گسترده است، ولي عذاب او هم از گروه مجرمان بازگردانده نخواهد شد. (147) |
| سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِنْ شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ (148) |
| کساني که براي خدا شريک و همتا قرار دادند به زودي خواهند گفت: اگر خدا مي خواست نه ما شرک مي ورزيديم و نه پدرانمان، و نه چيزي [از حلال خدا را خودسرانه] حرام مي کرديم [پس شرک و تحريم ما جبري بوده نه اختياري] کساني که پيش از اينان بودند [بر اساس همين عقيده باطل پيامبران را] تکذيب کردند تا عذاب و انتقام ما را چشيدند؛ بگو: آيا نزد شما دانشي [استوار و منطقي مُستدل بر عقايدتان] هست که آن را براي ما آشکار کنيد؟ شما فقط از پندارهاي واهي و پوچ پيروي مي کنيد و جز به حدس و گمان تکيه نمي زنيد. (148) |
| قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (149) |
| بگو: دليل و برهان رسا [که قابل ردّ، ايراد، شک و ترديد نيست] مخصوص خداست، و اگر خدا مي خواست قطعاً همه شما را [به طور جبر] هدايت مي کرد. (149) |
| قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (150) |
| [به مدعيان تحريم هاي خودسرانه] بگو: گواهان خود را که گواهي مي دهند بر اينکه خدا اين امور را حرام کرده بياوريد. پس اگر گواهان هم گواهي دادند تو با آنان گواهي مده؛ [زيرا گواهي دادنشان ناحق و نارواست] و از هواهاي نفساني آنان که آيات ما را تکذيب کردند، و کساني که به آخرت ايمان ندارند، و براي پروردگارشان شريک و همتا قرار مي دهند، پيروي مکن. (150) |
| ۞ قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ مِنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (151) |
| بگو: بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده بخوانم: اينکه چيزي را شريک او قرار مدهيد، و به پدر و مادر نيکي کنيد، و فرزندانتان را از [ترسِ] تنگدستي نکشيد، ما شما و آنان را روزي مي دهيم، و به کارهاي زشت چه آشکار و چه پنهانش نزديک نشويد، و انساني را که خدا محترم شمرده جز به حق نکشيد؛ خدا اين [گونه] به شما سفارش کرده تا بينديشيد. (151) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |