| سوره 8 | سوره مبارکه الانفال | صفحه 186 |
|
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ فِي أَيْدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَىٰ إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (70) |
| اي پيامبر! به اسيراني که در اختيار شمايند، بگو: اگر خدا خيري در دل هاي شما بداند، بهتر از مالي که [در برابر آزادي شما] از شما گرفته اند به شما مي دهد، و گناهانتان را مي آمرزد و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (70) |
| وَإِنْ يُرِيدُوا خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (71) |
| و اگر اسيران آزاد شده بخواهند [پس از آزاد شدنشان] به تو خيانت ورزند، [کار جديد و تازه اي نيست] آنان پيش از اين هم به خدا خيانت ورزيدند، پس او تو را بر آنان مسلط ساخت؛ و خدا دانا و حکيم است. (71) |
| إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَٰئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُمْ مِنْ وَلَايَتِهِمْ مِنْ شَيْءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا ۚ وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (72) |
| مسلماً کساني که ايمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جان هايشان در راه خدا جهاد نمودند، و کساني که مهاجران را پناه و جا دادند و ياري کردند، اينانند که يار و دوست يکديگرند. و کساني که ايمان آوردند و هجرت نکردند شما را از دوستي آنان هيچ سودي نيست تازماني که هجرت کنند؛ و اگر در امور دين از شما ياري طلبند، بر شماست که آنان را ياري دهيد مگر آنکه ياري دادن شما به زيان گروهي باشد که ميان شما و آنان پيمان [ترک جنگ] برقرار است؛ و خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. (72) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُنْ فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ (73) |
| و آنان که کافرند، دوستان و ياران يکديگرند [و] اگر شما فرمان پيوند [با اهل ايمان و قطع رابطه با کافران] را به اجرا نگذاريد فتنه و فسادي بزرگ در زمين پيدا خواهد شد. (73) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالَّذِينَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (74) |
| و کساني که ايمان آوردند و هجرت کردند و در راه خدا جهاد نمودند و آنان که مهاجران را پناه دادند و ياري کردند، مؤمنان حقيقي فقط آنانند، براي آنان آمرزش و رزق نيکو و فراواني است. (74) |
| وَالَّذِينَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولَٰئِكَ مِنْكُمْ ۚ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (75) |
| و آنان که بعد [از مؤمنان و نخستين مهاجران] ايمان آوردند و هجرت کردند و همراه شما با دشمنان جنگيدند، از شمايند؛ و خويشاوندان [بنابر آنچه نسبت به برنامه ارث] در کتاب خدا مقرّر شده از ديگران سزاوارترند؛ يقيناً خدا به همه چيز داناست. (75) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |