فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه راهنما

قرآن ترجمه راهنما

سوره 19

سوره مبارکه مريم

صفحه 310
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ ۚ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيًّا (65)
[اوست] پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آن دو قرار دارد؛ پس او را بِپرَست و بر پرستيدنش شکيبا باش. آيا براي او همنامي مي داني [که او هم پروردگار آسمان ها و زمين باشد؟!] (65)
وَيَقُولُ الْإِنْسَانُ أَإِذَا مَا مِتُّ لَسَوْفَ أُخْرَجُ حَيًّا (66)
و انسان مي گويد: آيا زماني که بميرم به راستي زنده [از خاک] بيرونم مي آورند؟ (66)
أَوَلَا يَذْكُرُ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ يَكُ شَيْئًا (67)
آيا انسان به ياد نمي آورد [و توجه ندارد] که ما او را پيش از اين در حالي که چيزي نبود، آفريديم. (67)
فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا (68)
پس به پروردگارت سوگند، آنان را [که بدون دليل و از روي جهل و ناداني منکر زنده شدن مردگانند] با شياطين محشور مي کنيم، سپس آنان را در حالي که به زانو درآمده اند، گرداگرد دوزخ حاضر خواهيم کرد. (68)
ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَٰنِ عِتِيًّا (69)
آن گاه از هر گروهي، آنان که بر خداي رحمان عاصي و سرکش تر بوده اند، بيرون مي کشيم. (69)
ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَىٰ بِهَا صِلِيًّا (70)
سپس ما به کساني که براي سوختن در دوزخ سزاوارترند، داناتريم. (70)
وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا ۚ كَانَ عَلَىٰ رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا (71)
و هيچ کس از شما نيست مگر آنکه وارد دوزخ مي شود، [ورود همگان به دوزخ] بر پروردگارت مسلّم و حتمي است. (71)
ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا (72)
سپس آنان را که [از کفر، شرک، فساد و گناه] پرهيز کردند، نجات مي دهيم، و ستمکاران را که به زانو درافتاده اند، در دوزخ رها مي کنيم. (72)
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (73)
و هنگامي که آيات روشن ما را بر آنان مي خوانند، کافران به آنان که ايمان آورده اند، مي گويند: کدام يک از ما دو گروه، جايگاهش [از جهت مادي] بهتر و مجلس اُنسش [از لحاظ اجتماعي و سياسي] نيکوتر است؟ (73)
وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا (74)
و چه بسيار اقوامي را پيش از آنان هلاک کرديم که لوازم زندگي بهتر [و منظر] و ظاهري [خوش نماتر و] نيکوتر داشتند. (74)
قُلْ مَنْ كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَٰنُ مَدًّا ۚ حَتَّىٰ إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضْعَفُ جُنْدًا (75)
بگو: آنان که در گمراهي قرار دارند، بايد [خداي] رحمان [بر پايه سنت جاري خود] به آنان مهلتي معين دهد، تا زماني که آنچه را به آنان وعده داده اند ببينند، يا عقوبت و شکنجه [در دنيا] را يا عذاب قيامت را؛ پس به زودي خواهند دانست چه کسي جايگاهش بدتر و سپاهش ناتوان تر است؟! (75)
وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى ۗ وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَرَدًّا (76)
و آنان که هدايت يافته اند، خدا بر هدايتشان مي افزايد، و اعمال شايسته پايدار نزد پروردگارت از جهت پاداش بهتر و از لحاظ بازدهي نيکوتر است. (76)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 310صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی