سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 334 |
|
وَكَذَٰلِكَ أَنْزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يُرِيدُ (16) |
و اين گونه، قرآن را [به صورت] آياتي روشن نازل کرديم؛ و قطعاً خدا هر که را بخواهد، هدايت مي کند. (16) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (17) |
همانا آنان که ايمان آوردند و آنان که يهودي اند و صابئان و نصاري و مجوس و کساني که شرک ورزيده اند، حتماً خدا روز قيامت ميانشان داوري مي کند [تا گرويدگان به حق از آلودگان به باطل جدا شوند و حق پيشگان به بهشت و باطل گرايان به دوزخ درآيند]؛ بي ترديد خدا بر همه چيز گواه است. (17) |
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ (18) |
آيا ندانسته اي که هر که در آسمان ها و هر که در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبندگان و بسياري از مردم براي او سجده مي کنند؟ و بر بسياري [که از سجده امتناع دارند] عذاب، لازم و مقرّر شده است. و کسي را که خدا خوار کند، گرامي دارنده اي براي او نيست؛ به يقين خدا هر چه را بخواهد انجام مي دهد. (18) |
۞ هَٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِنْ نَارٍ يُصَبُّ مِنْ فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ (19) |
اين دو [گروهِ حق پيشه و باطل گرا] دشمن يکديگرند که درباره پروردگارشان در جدال و ستيزند [گروه حق پيشه، پروردگار را به صفاتي وصف مي کنند که شايسته اوست و گروه باطل گرا او را به اموري مي ستايند که سزاوار او نيست]، پس کساني که کافر شدند براي آنان لباس هايي از آتش [به اندازه اندامشان] بريده شده و از بالاي سرشان مايع جوشان [به روي آنان] ريخته مي شود، (19) |
يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ (20) |
که آنچه در شکم هاي ايشان است و پوست بدنشان به وسيله آن گداخته مي شود، (20) |
وَلَهُمْ مَقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ (21) |
و براي آنان گرزهايي از آهن [مخصوص] است [که بر سرشان مي کوبند.] (21) |
كُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (22) |
هرگاه بخواهند به سبب اندوه [فراوان و غصه گلوگير] از دوزخ درآيند، به آن بازشان مي گردانند؛ و [به آنان مي گويند:] عذاب سوزان را بچشيد. (22) |
إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (23) |
بي ترديد خدا کساني را که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، در بهشت هايي درمي آورد که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است، در آنجا با دستبندهايي از طلا و مرواريد آرايش مي شوند، و لباسشان در آنجا حرير است. (23) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |