| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 335 |
|
| وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَىٰ صِرَاطِ الْحَمِيدِ (24) |
| و به سوي گفتار پاک و پاکيزه [مانند سلام، الحمدلله و سبحان الله] راهنماييشان کنند، و به راه پسنديده [که راه بهشت است] هدايتشان نمايند. (24) |
| إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ۚ وَمَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (25) |
| مسلماً کساني که کافرند و از راه خدا و [ورود مؤمنان به] مسجدالحرام که آن را براي همه مردم چه مقيم و حاضر و چه مسافر، يکسان قرار داده ايم جلوگيري مي کنند، [کيفري بسيار سخت خواهند داشت]، و هر که بخواهد در آنجا با انحراف از حق روي به ستم آورد [و دست به شرک و هر گناهي بيالايد] او را عذابي دردناک مي چشانيم. (25) |
| وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَنْ لَا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ (26) |
| و [ياد کن] هنگامي را که جاي خانه [کعبه] را براي ابراهيم آماده کرديم [و از او پيمان گرفتيم] که هيچ چيز را شريک من قرار مده و خانه ام را براي طواف کنندگان و قيام کنندگان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان [از پليدي هاي ظاهري و باطني] پاک و پاکيزه گردان. (26) |
| وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ (27) |
| و در ميان مردم براي حج بانگ زن تا پياده و سوار بر هر شتر باريک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور مي آيند، به سوي تو آيند. (27) |
| لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِي أَيَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۖ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ (28) |
| تا منافع خود را [از برکت اين سفر معنوي] مشاهده کنند، و نام خدا را در روزهايي معين [که براي قرباني اعلام شده] بر دام هاي زبان بسته اي که به آنان عطا کرده ذکر کنند، [چون قرباني کرديد] از آن بخوريد و تهيدست را نيز اطعام کنيد. (28) |
| ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ (29) |
| سپس بايد آلودگي هاي خود را [که در مدت مُحرم بودن و قرباني کردن و سر تراشيدن بر بدن هايشان قرار گرفته] برطرف کنند و نذرهايشان را وفا نمايند و بر گرد خانه کهن طواف کنند. (29) |
| ذَٰلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۗ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ ۖ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ (30) |
| اين است [آنچه به عنوان مناسک حج قرار داده ايم] و هر کس مقرّرات خدا را بزرگ شمارد، براي او نزد پروردگارش بهتر است. و چهارپايان مگر آنچه [در آيات ديگر، حُرمتش] بر شما خوانده مي شود، براي شما حلال شده است؛ بنابراين از پليدي بت ها و از گفتار باطل [چون دروغ، افترا، غيبت و شهادت ناحق] دوري گزينيد. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |