فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه راهنما

قرآن ترجمه راهنما

سوره 26

سوره مبارکه الشعراء

صفحه 373
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
اين [پند و اندرزها و تقسيم امور به حلال و حرام] جز شيوه پيشينيان [که اهل واپس گرايي و خرافات بودند] نيست، (137)
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
و ما گرفتار عذابي [که تو ما را از آن بيم مي دهي] نخواهيم شد. (138)
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (139)
پس او را تکذيب کردند، و در نتيجه هلاکشان کرديم. بي ترديد در اين سرگذشت عبرتي بزرگ وجود دارد و [قوم هود] بيشترشان مؤمن نبودند، (139)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
و يقيناً پروردگارت همان تواناي شکست ناپذير و مهربان است. (140)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
قوم ثمود پيامبران را تکذيب کردند، (141)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
هنگامي که برادرشان صالح به آنان گفت: آيا [از سرانجام شرک و طغيان که خشم و عذاب خداست] نمي پرهيزيد؟ (142)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
بي ترديد من براي شما فرستاده اي امينم، (143)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
بنابراين از خدا پروا کنيد و از من فرمان ببريد، (144)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
و من از شما بر ابلاغ رسالتم هيچ پاداشي نمي خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانيان است، (145)
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
آيا شما را در آنچه در اين دنيا [از نعمت و رفاه هست] ايمن و آسوده [از تغيير و زوال] رهايتان خواهند کرد؟! (146)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
در بوستان ها و چشمه سارها، (147)
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
و کشتزارها و درختان خرمايي که شکوفه هايشان انبوه و باطراوت و لطيف است؟ (148)
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
و ماهرانه و هنرمندانه از کوه ها خانه هايي مي تراشيد؟ [به اميد آنکه از هر آسيبي حتي مرگ در امان بمانيد!!] (149)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
بنابراين از خدا پروا کنيد و مرا فرمان ببريد، (150)
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
و از فرمان اسراف گران اطاعت نکنيد، (151)
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
همانان که در زمين فساد مي کنند و به اصلاح گري نمي پردازند. (152)
قَالُوا إِنَّمَا أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
گفتند: جز اين نيست که تو از جادوشدگاني، (153)
مَا أَنْتَ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
تو جز بشري مانند ما نيستي، اگر راست مي گويي معجزه اي بياور. (154)
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ (155)
گفت: اين ماده شتري است [که به اذن خدا به عنوان معجزه من از دل کوه بيرون آمد] سهمي از آب [اين چشمه] براي او، و سهم روز معيني براي شماست، (155)
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
آسيبي به او نرسانيد که عذاب روزي بزرگ شما را فرا مي گيرد. (156)
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
پس ناقه را پي کردند و [از کار خود] پشيمان شدند، (157)
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (158)
در نتيجه عذاب آنان را فرا گرفت. بي ترديد در اين سرگذشت، عبرتي بزرگ وجود دارد و [قوم صالح] بيشترشان مؤمن نبودند، (158)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
و يقيناً پروردگارت همان تواناي شکست ناپذير و مهرباناست. (159)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 373صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی