سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 394 |
|
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71) |
بگو: به من خبر دهيد، اگر خدا شب را بر شما تا روز قيامت پاينده و جاويد کند، کدام معبودي است جز خدا که براي شما روشنايي بياورد؟ پس آيا [دعوت او را] نمي شنويد؟ (71) |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72) |
بگو: به من خبر دهيد اگر خدا روز را بر شما تا روز قيامت پاينده و جاويد کند، کدام معبودي است جز خدا که شبي را براي شما بياورد تا در آن بياراميد؟ پس آيا [آثار قدرت او را] نمي بينيد؟ (72) |
وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73) |
و از رحمت خود شب و روز را براي شما قرار داد، تا در شب بياراميد و [در روز] رزق و روزي بجوييد، باشد که سپاس گزاري کنيد. (73) |
وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74) |
و [ياد کن] روزي را که خدا آنان را ندا مي کند و مي گويد: کجايند معبوداني که مي پنداشتيد شريکان من [در ربوبيت] هستند؟ (74) |
وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75) |
و از هر امتي گواه مطلع و آگاهي [چون پيامبر يا امام معصوم يا شخصي عادل و صالح] بيرون مي آوريم، و [در محضر او به امت] مي گوييم: دليل خود را [بر درستي آيين شرک] بياوريد. پس براي آنان يقيني شود که بي ترديد حق [يعني توحيد] ويژه خداست، و آنچه را به دروغ [به عنوان شريک خدا] مي ساختند از دستشان مي رود و گم مي شود. (75) |
۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76) |
همانا قارون از قوم موسي بود که بر آنان تعدي و تجاوز کرد، و از گنجينه هاي مال و ثروت آن اندازه به او داديم که حمل کليدهايش بر گروهي نيرومند گران و دشوار مي آمد. [ياد کن] هنگامي که قومش به او گفتند: [متکبرانه و مغرورانه] شادي مکن، قطعاً خدا شادمانان [متکبر و مغرور] را دوست ندارد. (76) |
وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77) |
در آنچه خدا به تو عطا کرده است سراي آخرت را بجوي، و سهم خود را از دنيا فراموش مکن، و نيکي کن همان گونه که خدا به تو نيکي کرده است، و در زمين خواهان فساد مباش، بي ترديد خدا مفسدان را دوست ندارد. (77) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |