| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 398 |
|
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (15) |
| پس او و اهل کشتي را نجات بخشيديم و آن [حادثه] را عبرتي بسيار مهم براي جهانيان قرار داديم. (15) |
| وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (16) |
| و ابراهيم را [نيز فرستاديم] آن گاه به قومش گفت: خدا را بپرستيد و از او پروا کنيد، اين براي شما بهتر است، اگر بدانيد؛ (16) |
| إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (17) |
| جز اين نيست که شما به جاي خدا بت هايي را مي پرستيد و [در نامگذاري آنها به آلهه و شفيع و مؤثر] دروغي را مي سازيد، بي ترديد کساني را که به جاي خدا مي پرستيد، رزقي را براي شما مالک نيستند [تا آن را به شما برسانند]، پس رزق را نزد خدا بجوييد و او را بندگي کنيد و او را شکر کنيد که [فقط] به سوي او بازگردانده مي شويد، (17) |
| وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (18) |
| و اگر [مرا] تکذيب کنيد [چيز جديدي نيست]؛ زيرا امت هايي پيش از شما نيز [پيامبران را] تکذيب کردند، و بر عهده پيامبر جز رساندن آشکار [پيام وحي] نيست. (18) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (19) |
| آيا ندانسته اند که چگونه خدا مخلوقات را مي آفريند سپس آنان را [پس از مرگشان] باز خواهد گرداند، يقيناً اين [کار] بر خدا آسان است. (19) |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20) |
| بگو: در زمين بگرديد پس با تأمل بنگريد که چگونه مخلوقات را آفريد، سپس خدا جهان آخرت را ايجاد مي کند؛ زيرا خدا بر هر کاري تواناست، (20) |
| يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (21) |
| هر کس را بخواهد عذاب مي کند، و هر کس را بخواهد مورد رحمت قرار مي دهد، و فقط به سوي او بازگردانده مي شويد. (21) |
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (22) |
| و شما نه در زمين و نه در آسمان نمي توانيد خدا را عاجز کنيد [تا از دسترس قدرت او بيرون رويد]، و شما را به جاي خدا هيچ سرپرست و ياوري نيست، (22) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (23) |
| وکساني که به آيات خدا و ديدار [قيامت و محاسبه اعمال به وسيله] او کفر ورزيدند، آنان از رحمت من مأيوسند وبراي آنان عذابي دردناک است. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |