| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 436 |
|
| وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
| دو دريا مساوي نيستند، اين يکي شيرين و از بين برنده تشنگي و نوشيدنش گوارا و آن يکي شور و تلخ است؛ و از هر يک گوشتي تازه مي خوريد و زينتي که آن را مي پوشيد، استخراج مي کنيد. و کشتي ها را در آن مي بيني که آب را مي شکافند و مي روند تا شما [با رسيدن به مقاصد و هدف هايتان] از فضل او بجوييد و باشد که سپاس گزاري کنيد. (12) |
| يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۚ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ (13) |
| شب را در روز فرو مي برد و روز را در شب فرو مي برد، و خورشيد و ماه را مسخّر و رام کرده است که هر کدام تا سرآمدي معين روانند. اين است خدا پروردگار شما، فرمانروايي، ويژه اوست و کساني را که به جاي او مي پرستيديد، مالک پوست هسته خرمايي هم نيستند. (13) |
| إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ (14) |
| اگر آنها را بخوانيد، خواندنتان را نمي شنوند و اگر [بر فرض محال] بشنوند، پاسختان را نمي دهند، و روز قيامت شرک شما را انکار مي کنند؛ و هيچ کس مانند [خداي] آگاه تو را [از حقايق] خبردار نمي کند. (14) |
| ۞ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (15) |
| اي مردم! شماييد نيازمندان به خدا، و فقط خدا بي نياز و ستوده است. (15) |
| إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ (16) |
| اگر بخواهيد شما را از بين مي برد و آفريده تازه اي مي آورد. (16) |
| وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ (17) |
| و اين کار بر خدا دشوار نيست، (17) |
| وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَىٰ حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۗ إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ ۚ وَمَنْ تَزَكَّىٰ فَإِنَّمَا يَتَزَكَّىٰ لِنَفْسِهِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ (18) |
| و هيچ سنگين باري بار گناه ديگري را برنمي دارد، و اگر سنگين باري دعوت کند که از بارش بردارند، چيزي از بار گناهش برداشته نمي شود، گرچه [دعوت شونده] از نزديکان و خويشان باشد. تو فقط کساني را بيم مي دهي که در نهان از پروردگارشان مي ترسند و نماز را برپا مي دارند؛ و هر کس [از آلودگي ها] پاک شود به سود خود پاک مي شود، و بازگشت فقط به سوي خداست. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |