| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 45 |
|
| وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (265) |
| ومثل کساني که اموالشان را براي طلب خشنودي خدا و استوار کردن نفوسشان [بر حقايق ايماني و فضايل اخلاقي] انفاق مي کنند، مانند بوستاني است در جايي بلند که باراني تند به آن برسد، در نتيجه ميوه اش را دو چندان بدهد، و اگر باران تندي به آن نرسد باران ملايمي مي رسد [و آن براي شادابي و محصول دادنش کافي است] و خدا به آنچه انجام مي دهيد، بيناست. (265) |
| أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266) |
| آيا يکي از شما دوست دارد که او را بوستاني از درختان خرما و انگور باشد که از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جاري است و براي وي در آن بوستان از هر گونه ميوه و محصولي باشد، در حالي که پيري به او رسيده و داراي فرزندان ناتوان [و خردسال] است، پس گردبادي که در آن آتش سوزاني است به آن بوستان برسد و يک پارچه بسوزد؟ [ريا و منت و آزار به همين صورت انفاق را نابود مي کند] اين گونه خدا آياتش را براي شما توضيح مي دهد تا بينديشيد. (266) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ (267) |
| اي اهل ايمان! از پاکيزه هاي آنچه [از راه داد و ستد] به دست آورده ايد، و آنچه [از گياهان و معادن] براي شما از زمين بيرون آورده ايم، انفاق کنيد و براي انفاق کردن دنبال مال ناپاک و بي ارزش و معيوب نرويد، در حالي که اگر آن را به عنوان حقّ شما به خود شما مي دادند، جز [با] چشم پوشي [و دلسردي] نمي گرفتيد و بدانيد که خدا، بي نياز و ستوده است. (267) |
| الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268) |
| شيطان، شما را [به هنگام انفاق مال با ارزش] از تهيدستي و فقر مي ترساند، و شما را به کار زشت [چون بخل وخودداري از زکات و صدقات] امر مي کند، و خدا شما را از سوي خود وعده آمرزش و فزوني رزق مي دهد؛ و خدا بسيار عطا کننده و داناست. (268) |
| يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ (269) |
| حکمت را به هر کس بخواهد مي دهد، و آنکه به او حکمت داده شود، بي ترديد او را خير فراواني داده اند، و جز صاحبان خرد، کسي متذکّر نمي شود. (269) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |