| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 485 |
|
| وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (16) |
| کساني که درباره خدا پس از آنکه دعوتش [از سوي مردم منصف با تکيه بر عقل و فطرت] اجابت شده مجادله و ستيزه مي کنند، دليلشان [بر ضد حقايق] نزد پروردگارشان باطل است و از سوي خدا خشمي بر آنان است و براي آنان عذابي سخت خواهد بود. (16) |
| اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (17) |
| خداست که به حقّ و راستي کتاب و ميزان [سنجش حق از باطل] را نازل کرد. و تو چه مي داني، شايد قيامت نزديک باشد. (17) |
| يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (18) |
| کساني که به آن ايمان ندارند [از روي ريشخند] به آمدنش شتاب دارند، و کساني که ايمان دارند از آن بيمناکند و مي دانند بي ترديد قيامت حق است. آگاه باشيد! يقيناً کساني که درباره قيامت همواره ترديد مي کنند، در گمراهي دور و درازي هستند. (18) |
| اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (19) |
| خدا نسبت به بندگانش بسيار مهربان و نيکوکار است، هر که را بخواهد روزي مي بخشد و او نيرومند و تواناي شکست ناپذير است. (19) |
| مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (20) |
| کسي که زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش مي افزاييم و کسي که زراعت دنيا را بخواهد، اندکي از آن را به او مي دهيم، ولي او را در آخرت هيچ بهره و نصيبي نيست. (20) |
| أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (21) |
| آيا مشرکان و کافران معبوداني دارند که بي اذن خدا آييني را براي آنان پايه گذاري کرده اند؟ [در صورتي که پايه گذاري آيين، حق ويژه خداست و کسي را نرسد که از نزد خود آييني بسازد] اگر فرمان قاطعانه خدا بر مهلت يافتنشان نبود، مسلماً ميانشان [به نابودي و هلاکت] حکم مي شد؛ و بي ترديد براي ستمکاران عذابي دردناک خواهد بود. (21) |
| تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (22) |
| ستمکاران را [در قيامت] مي بيني که از اعمالي که انجام داده اند، بسيار بيمناکند وهمان را که مرتکب شده اند، بر آنان فرود مي آيد و کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام داده اند، در باغ هاي سرسبز بهشت اند، براي آنان هر چه را که بخواهند نزد پروردگارشان فراهم است؛ اين همان فضل بزرگ است. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |