سوره 62 | سوره مبارکه الجمعة | صفحه 553 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1) |
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است، خدا را [به پاک بودن از هر عيب و نقصي] مي ستايند، خدايي که فرمانرواي هستي و بي نهايت پاکيزه و تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (1) |
هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (2) |
اوست که در ميان مردم بي سواد، پيامبري از خودشان برانگيخت تا آيات او را بر آنان بخواند و آنان را [از آلودگي هاي فکري و روحي] پاکشان کند و به آنان کتاب و حکمت بياموزد، و آنان به يقين پيش از اين در گمراهي آشکاري بودند. (2) |
وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (3) |
و [نيز پيامبر را] بر مردمي ديگر [از عرب و غير عرب] که هنوز به آنان نپيوسته اند [برانگيخت]. و او تواناي شکست ناپذير و حکيم است. (3) |
ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (4) |
اين [برانگيختن به پيامبري و مسؤوليت عظيم تعليم و تربيت،] فضل خداست که آن را به هر کس بخواهد عطا مي کند، و خدا صاحب فضل بزرگ است. (4) |
مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (5) |
وصف کساني که عمل کردن به تورات به آنان تکليف شده است، آن گاه به آن عمل نکردند، مانند درازگوشي است که کتاب هايي را [که هيچ آگاهي به محتويات آنها ندارد] حمل مي کند. چه بد است سرگذشت مردمي که آيات خدا را تکذيب کردند. و خدا مردم ستمکار را هدايت نمي کند. (5) |
قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِنْ زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِنْ دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (6) |
بگو: اي يهوديان! اگر گمان مي کنيد که فقط شما دوستان خداييد نه مردم ديگر، پس آرزوي مرگ کنيد اگر راستگوييد [چون دوستان خدا براي رسيدن به لقاء او مشتاق مرگ هستند.] (6) |
وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (7) |
ولي آنان به سبب گناهاني که مرتکب شده اند هرگز آروزي مرگ نمي کنند، و خدا به ستمکاران داناست. (7) |
قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (8) |
بگو: بي ترديد مرگي را که از آن مي گريزيد با شما ديدار خواهد کرد، سپس به سوي داناي نهان و آشکار بازگردانده مي شويد، پس شما را به اعمالي که همواره انجام مي داديد، آگاه خواهد کرد. (8) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |