| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 74 |
|
| لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (181) |
| محققاً خدا سخن کساني را که گفتند: «خدا نيازمند است و ما بي نيازيم»، شنيد. بي ترديد آنچه را گفتند، و [نيز] کشتن پيامبران را از روي ستم [در پرونده اعمالشان] مي نويسيم، و [روز قيامت] مي گوييم: عذاب سوزان را بچشيد. (181) |
| ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (182) |
| اين [عذاب] به خاطر فسق و فجور و گناهاني است که خود پيش فرستاديد، و گرنه خدا به بندگان ستمکار نيست. (182) |
| الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (183) |
| کساني که گفتند: خدا به ما سفارش کرده است که به هيچ پيامبري ايمان نياوريم تا براي ما [به نشانه صدق نبوتش] يک قرباني بياورد که آن را آتش [غيبي] بسوزاند، بگو: پيش از من پيامبراني دلايل روشن و آنچه گفتيد براي شما آوردند؛ اگر راستگوييد، پس چرا آنان را کشتيد؟ (183) |
| فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (184) |
| اگر [اين يهوديان بهانه جو] تو را تکذيب کردند، [غمگين مباش] مسلماً رسولاني هم که پيش از تو دلايل روشن، و نوشته ها [ي مشتمل بر پند و موعظه] و کتاب روشنگر آورده بودند، تکذيب شدند؟ (184) |
| كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (185) |
| هر کسي مرگ را مي چشد؛ و بدون ترديد روز قيامت پاداش هايتان به طور کامل به شما داده مي شود. پس هر که را از آتش دور دارند و به بهشت درآورند مسلماً کامياب شده است؛ و زندگي اين دنيا جز کالاي فريبنده نيست. (185) |
| ۞ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (186) |
| يقيناً در اموال و جان هايتان امتحان خواهيد شد، و مسلماً از کساني که پيش از شما کتاب آسماني به آنان داده شده و [نيز] از کساني که شرک آوردند، سخنان رنج آور بسياري خواهيد شنيد، و اگر [در برابر آزار اينان] شکيبايي ورزيد و [از تجاوز از حدود الهي] بپرهيزيد [سزاوارتر است.] اين اموري است که ملازمت بر آن از واجبات است. (186) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |