سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 100 |
|
۞ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (135) |
اي اهل ايمان، نگهدار عدالت باشيد و براي خدا گواهي دهيد هر چند بر ضرر خود يا پدر و مادر و خويشان شما باشد، (براي هر کس شهادت ميدهيد) اگر فقير باشد يا غني، خدا به (رعايت حقوق) آنها اولي است، پس شما (در حکم و شهادت) پيروي هواي نفس نکنيد تا مبادا عدالت نگاه نداريد. و اگر زبان را (در شهادت به نفع خود) بگردانيد يا (از بيان حق) خودداري کنيد خدا به هر چه کنيد آگاه است. (135) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (136) |
اي کساني که (به زبان) ايمان آوردهايد، (به حقيقت و از دل هم) ايمان آوريد به خدا و رسول او و کتابي که به رسول خود فرستاده و کتابي که پيش از او فرستاده (تورات و انجيل). و هر که به خدا و فرشتگان و کتابها (ي آسماني) و رسولان او و روز قيامت کافر شود به گمراهي سخت و دور (از سعادت) درافتاده است. (136) |
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (137) |
آنان که نخست ايمان آورده سپس کافر شدند، باز ايمان آورده ديگر بار کافر شدند، پس بر کفر خود افزودند، اينان را خدا نخواهد بخشيد و به راهي هدايت نخواهد فرمود. (137) |
بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (138) |
منافقان را بشارت ده که بر آنان عذابي دردناک خواهد بود. (138) |
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا (139) |
آن گروه که کافران را دوست گيرند و مؤمنان را ترک گويند، آيا نزد کافران عزّت ميطلبند؟ عزّت همه نزد خداست. (139) |
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا (140) |
و محققاً خداوند در کتاب خود اين حکم را بر شما فرستاد که چون آيات خدا را شنيديد که بدان کافر شوند و استهزا کنند پس با آن گروه (منافق) مجالست مکنيد تا در حديثي ديگر داخل شوند، که (اگر با آنان همنشين شويد) آن گاه شما هم مانند آنان هستيد. و خدا منافقان را با کافران در جهنم جمع خواهد کرد. (140) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |