سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 113 |
|
مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ (32) |
بدين سبب بر بني اسرائيل حکم نموديم که هر کس نفسي را بدون حق و يا بيآنکه فساد و فتنهاي در زمين کرده، بکشد مثل آن باشد که همه مردم را کشته، و هر کس نفسي را حيات بخشد (از مرگ نجات دهد) مثل آن است که همه مردم را حيات بخشيده. و هر آينه رسولان ما به سوي آنان با معجزات روشن آمدند سپس بسياري از مردم بعد از آمدن رسولان باز روي زمين بناي فساد و سرکشي را گذاشتند. (32) |
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (33) |
همانا کيفر آنان که با خدا و رسول به جنگ برخيزند و در زمين به فساد کوشند جز اين نباشد که آنها را به قتل رسانده، يا به دار کشند و يا دست و پايشان به خلاف يکديگر بِبُرند و يا به نفي و تبعيد از سرزمين (صالحان) دور کنند. اين ذلت و خواري عذاب دنيوي آنهاست و اما در آخرت به عذابي بزرگ معذّب خواهند بود. (33) |
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (34) |
مگر آنان که توبه کنند پيش از آنکه بر آنها دست يابيد، پس بدانيد که خداوند بخشنده و مهربان است. (34) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (35) |
اي اهل ايمان، از خدا بترسيد و به سوي او وسيله جوييد و در راه او جهاد کنيد، باشد که رستگار شويد. (35) |
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (36) |
آنان که کافر شدند اگر دو برابر آنچه در زمين است فدا آرند تا به آن خود را از عذاب قيامت رهانند هرگز از آنها قبول نشود و آنان را عذاب دردناک خواهد بود. (36) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |