| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 123 |
|
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (90) |
| اي اهل ايمان، شراب و قمار و بت‌پرستي و تيرهاي گروبندي همه اينها پليد و از عمل شيطان است، از آن البته دوري کنيد تا رستگار شويد. (90) |
| إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ (91) |
| شيطان قصد آن دارد که به وسيله شراب و قمار، ميان شما عداوت و کينه بر انگيزد و شما را از ذکر خدا و نماز باز دارد، پس شما آيا از آن دست برمي‌داريد؟ (91) |
| وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (92) |
| و خدا و رسول خدا را اطاعت کنيد و بترسيد، که هر گاه روي (از طاعت خدا) بگردانيد پس بدانيد که بر رسول ما جز آنکه به آشکار حکم خدا را ابلاغ کند تکليفي نخواهد بود. (92) |
| لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (93) |
| بر آنان که ايمان آوردند و نيکوکار شدند باکي نيست در آنچه از مأکولات خوردند، هر گاه تقوا پيشه گرفته و ايمان آرند و کارهاي نيک کنند، باز پرهيزکار شوند و ايمان آورند، باز پرهيزکار و نيکوکار شوند؛ و خدا نيکوکاران را دوست مي‌دارد. (93) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ (94) |
| اي اهل ايمان، خدا شما را به چيزي از صيد مي‌آزمايد که در دسترس شما و تيرهاي شما آيند تا بداند که چه کسي از خدا در باطن مي‌ترسد. پس هر که از اين به بعد (از حدود الهي) تجاوز کند او را عذابي سخت دردناک خواهد بود. (94) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِكَ صِيَامًا لِيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ ۗ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ (95) |
| اي مؤمنان، در حال احرام صيد را نکشيد و هر کس آن را عمداً کشت مثل آن صيد را از جنس چهارپايان، که به مثليّت آن دو مؤمن عادل حکم کنند، به عنوان هَدْي به کعبه رساند يا چند مسکين را طعام دهد يا معادل آن روزه بدارد، تا بچشد عقوبت مخالفتش را. و خدا از گذشته درگذشت، ولي هر که ديگر بار (به مخالفت) باز گردد خدا از وي انتقام مي‌کشد، و خدا مقتدر و انتقام کشنده است. (95) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |