سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 124 |
|
أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (96) |
بر شما صيد دريا و طعام آن حلال گرديد تا شما و کاروانان از آن بهرهمند شويد، ولي صيد بيابان تا زماني که مُحرِم هستيد بر شما حرام است. و بترسيد از آن خدايي که به سوي او محشور ميشويد. (96) |
۞ جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (97) |
خدا کعبه را خانه حرام قرار داد براي نگهباني مردم، و نيز ماه حرام را قرار داد و نيز هَدْي و قلائد (قرباني نشاندار و بينشان) را قرار داد، تا بدانيد که خدا به هر چه در آسمانها و زمين است آگاه است و خدا به همه چيز داناست. (97) |
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (98) |
بدانيد که خدا هم عِقابش بسيار سخت و دشوار است و هم خدا بسيار بخشنده و مهربان است. (98) |
مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ (99) |
بر پيغمبر جز تبليغ (احکام الهي) وظيفهاي نيست، و خدا هر چه را آشکار داشته و يا پنهان داريد همه را ميداند. (99) |
قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (100) |
بگو (اي پيغمبر): هرگز مردم پاک و ناپاک يکسان نخواهند بود هر چند (در جهان) بسياريِ پليدان تو را به شگفت آرد. پس اي خردمندان از خدا بترسيد، باشد که رستگار شويد. (100) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ (101) |
اي اهل ايمان، هرگز از چيزهايي مپرسيد که اگر فاش گردد شما را زشت و بد ميآيد و غمناک ميکند، و اگر پرسش آن را به هنگام نزول آيات قرآن واگذاريد براي شما (هر چه مصلحت است) آشکار ميگردد. خدا از عقاب سؤالات بيجاي شما درگذشت، و خدا بخشنده و بردبار است. (101) |
قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ (102) |
قومي پيش از شما هم سؤال از آن امور نمودند، آن گاه که برايشان بيان شد به آن کافر شدند. (102) |
مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ (103) |
خدا براي بَحيره و سائبه و وصيله و حام (نام شتران و گوسفنداني که مشرکان با شرايط خاصي آزاد ميکردند) حکمي مقرّر نفرموده، ليکن کافران بر خدا دروغ ميبندند، چه آنکه بيشتر آنان عقل را به کار نميبندند. (103) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |