| سوره 5 | سوره مبارکه المائدة | صفحه 126 |
|
| ۞ يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (109) |
| روزي که خدا همه پيغمبران را جمع گرداند و آن گاه گويد: چگونه امت از دعوت شما اجابت کردند؟ گويند: ما نمي‌دانيم، تويي که به باطن همه کاملاً دانايي. (109) |
| إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (110) |
| (اي پيغمبر، مردم را متذکر گردان) آن گاه که خدا گفت: اي عيسيِ مريم: به خاطر آر نعمتي را که به تو و مادرت عطا کردم آن گاه که تو را به تأييد روح قدسي توانا ساختم که در گهواره و بزرگسالي با مردم سخن مي‌گفتي، و آن گاه که تو را تعليم کتاب و حکمت کردم و به تو علم تورات و انجيل آموختم، و هنگامي که از گِل، شکل مرغي به امر من ساخته و در آن مي‌دميدي تا به امر من مرغي مي‌گرديد، و کور مادرزاد و پيس را به امر من شفا مي‌دادي، و آن گاه که مردگان را به امر من (از قبر) بيرون مي‌آوردي، و آن گاه که (دست ستم) بني اسرائيل را از سر تو کوتاه کردم وقتي که تو با معجزات روشن بر (هدايت) آنها آمدي و کافران بني اسرائيل گفتند که اينها جز سحري آشکار نيست. (110) |
| وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ (111) |
| و (ياد کن) هنگامي که به حواريّين وحي کرديم که به من و به رسول من ايمان آوريد، گفتند: ايمان آورديم، (خدايا) گواه باش که ما تسليم امر توايم. (111) |
| إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (112) |
| (ياد آر) هنگامي که حواريّين گفتند: اي عيسيِ مريم، آيا خداي تو تواند که براي ما از آسمان مائده‌اي فرستد؟ عيسي در جواب گفت: اگر ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد (و شکّ در قدرت خدا نکنيد). (112) |
| قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ (113) |
| گفتند: مي‌خواهيم هم از آن مائده آسماني تناول کنيم و هم دلهاي ما مطمئن شود و هم به راستي عهدهاي تو پي بريم و بر آن (به مشاهده) از گواهان باشيم. (113) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |