سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 133 |
|
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (45) |
-پس ريشه گروه ظالمان کنده شد، و ستايش خداي را که پروردگار جهانيان است. (45) |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِهِ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ (46) |
-بگو: مرا گوييد، اگر خدا گوش و چشمهاي شما را گرفت و مهر بر دل شما نهاد (تا کور و کر و جاهل شديد) کدام خدايي غير از خدا هست که اين نعمتها را به شما باز دهد؟! بنگر که ما چگونه آيات را به انواع گوناگون بيان ميکنيم باز آنها اعراض ميکنند! (46) |
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (47) |
-بگو: چه خواهيد کرد اگر عذاب خدا شما را به ناگاه، پنهان يا آشکار در رسد، آيا کسي به جز گروه ستمکار هلاک خواهد شد؟ (47) |
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (48) |
و ما پيغمبران را جز براي آنکه مژده دهند و بترسانند نفرستاديم، پس هر کس ايمان آورد و کار شايسته کرد هرگز بر آنان بيمي نيست و ابدا اندوهگين نخواهند بود. (48) |
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ (49) |
و هر که آيات ما را تکذيب کرد به آنان در اثر فسق و زشتکاري عذاب خواهد رسيد. (49) |
قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ (50) |
-بگو: من شما را نميگويم که گنجهاي خدا نزد من است و نه آنکه از غيب (الهي) آگاهم و نميگويم که من فرشتهام، من پيروي نميکنم جز آنچه را که به من وحي ميرسد. بگو: آيا کور و بينا برابرند؟ آيا فکر و انديشه نميکنيد؟ (50) |
وَأَنْذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْ يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (51) |
-و آنان را که از احضار در پيشگاه عدل خدا ترسانند به آيات قرآن متنبّه ساز و بترسان که جز خدا آنها را ياور و شفيعي نيست، باشد که پرهيزکار شوند. (51) |
وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِمْ مِنْ شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ (52) |
و آنان را که صبح و شام خدا را ميخوانند و قصدشان فقط خداست از خود مران، که نه چيزي از حساب آنها بر تو و نه چيزي از حساب تو بر آنهاست، پس اگر آن خداپرستان را از خود براني از ستمکاران خواهي بود. (52) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |