سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 140 |
|
۞ إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (95) |
خداست که (در جوف زمين) دانه و هسته را ميشکافد، زنده را از مرده و مرده را از زنده پديد ميآرد، آن (که چنين تواند کرد) خداست، پس به کجا گردانيده ميشويد (و نسبت خدايي را به آنان که نتوانند ميدهيد). (95) |
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (96) |
خداست شکافنده پرده صبحگاهان، و شب را براي آسايش (خلق) مقرّر داشته و خورشيد و ماه را به نظمي معين (او به گردش) درآورده، اين تقدير خداي مقتدر داناست. (96) |
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ (97) |
و نيز اوست که چراغ ستارگان را براي رهيابي شما در تاريکيهاي بيابان و دريا قرار داده است. همانا ما آيات خود را براي مردم دانا به تفصيل بيان کرديم. (97) |
وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ (98) |
و هم اوست خدايي که همه شما را از يک تن در آرامگاه (رحم) و وديعتگاه (صلب) بيافريد. ما نيکو آيات خود را براي اهل بصيرت مفصل بيان نموديم. (98) |
وَهُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِنْ طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انْظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (99) |
و هم اوست خدايي که از آسمان آبي فرو باريد پس هر نبات را بدان رويانديم و سبزهها را از زمين برون آورديم و از آن سبزهها دانههايي که بر روي هم چيده شده بيرون آريم و از شکوفه نخل خوشههايي است به هم پيوسته، و باغهاي انگور و زيتون و انار که برخي شبيه و برخي نامشابه به هم است (خلق کنيم)، شما در آن باغها هنگامي که ميوه آن پديد آيد و برسد (با چشم تعقل) بنگريد، که در آن آيات و نشانههايي (از قدرت خدا) براي اهل ايمان هويداست. (99) |
وَجَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَقُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ (100) |
و گروهي از کافران اهريمنان را شريک خدا شمردند در حالي که آنها آفريده خدا هستند و گروهي (عزير و مسيح و فرشتگان را) از روي ناداني پسران و دختراني براي او تراشيدند، در صورتي که او از همه اين نسبتها برتر و منزه است. (100) |
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُنْ لَهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (101) |
اوست پديد آرنده آسمانها و زمين، چگونه وي را فرزندي تواند بود در حالي که او را جفتي نيست؟! و او همه چيز را آفريده و به همه چيز داناست. (101) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |