| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 146 |
|
| وَقَالُوا هَٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَنْ نَشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (138) |
| و به پندار (جاهلانه) خويش گفتند: اينها چهار پايان و زراعتهايي است که بر همه ممنوع (و مخصوص بتان) است، نبايد از آن بخورد مگر آن کس که ما بخواهيم، و چهارپاياني است که سواري آنها حرام است، و چهارپاياني را نيز بدون ذکر نام خدا ذبح مي‌کنند. چون در اين احکام به خدا دروغ بستند خدا به زودي آنها را مجازات خواهد کرد. (138) |
| وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139) |
| و گفتند: آنچه در شکم اين چهارپايان است مخصوص مردان ماست و بر زنان ما حرام است، و اگر مرده باشد همه (مردان و زنان) در آن شريک باشند. خداوند آنها را به مجازات اين گفتار به زودي مي‌رساند و خدا درست کردار و داناست. (139) |
| قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (140) |
| البته آنان که فرزندان خود را به سفاهت و ناداني کشتند و آنچه را که خدا نصيبشان کرد با افترا به خدا حرام شمردند زيانکارند. اينان سخت گمراه شدند و هدايت نيافتند. (140) |
| ۞ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (141) |
| و او آن خدايي است که براي شما بستانها از درختان داربستي و درختان آزاد و درختان خرما و زراعتها که ميوه و دانه‌هاي گوناگون آرند و زيتون و انار و ميوه‌هاي مشابه و نامشابه آفريد. شما هم از آن ميوه‌ها هرگاه برسد تناول کنيد و حق آن را (زکات فقيران را) در روز درو و جمع‌آوري آن بدهيد و اسراف نکنيد، که خدا مسرفان را دوست نمي‌دارد. (141) |
| وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (142) |
| و از بعضي چهارپايان استفاده باربري و سواري کنيد. از آنچه روزي شما کرده بخوريد و از پي اغواي شيطان نرويد، که او شما را دشمني آشکار است. (142) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |