| سوره 9 | سوره مبارکه التوبة | صفحه 203 |
|
| وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (100) |
| و آنان که سبقت به ايمان گرفتند از مهاجر و انصار (و در دين ثابت ماندند) و آنان که به نيکي پيروي آنان کردند، خدا از آنها خشنود است و آنها از خدا خشنودند، و خدا براي همه آنها بهشت‌هايي که از زير درختان آنها نهرها جاري است مهيا ساخته که در آن بهشت تا ابد متنعّم باشند، اين به حقيقت سعادت بزرگ است. (100) |
| وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ (101) |
| و بعضي از اعراب باديه‌نشين اطراف شما (اطراف مدينه) منافقند و بعضي اهل شهر مدينه هم منافق و بر نفاق ماهر و ثابتند که تو از آنها آگاه نيستي، ما از آنها آگاهيم، آنان را دو بار عذاب خواهيم کرد (در دنيا قبل از مرگ و در برزخ بعد از مرگ) و عاقبت هم به عذاب سخت ابدي دوزخ بازگردانيده مي‌شوند. (101) |
| وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (102) |
| و بعضي ديگر از آنها به گناهان خود اعتراف کردند که عمل صالح و فعل قبيح هر دو به جاي آوردند، اميد باشد که خداوند توبه آنان بپذيرد که البته خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (102) |
| خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (103) |
| تو از اموال مؤمنان صدقات را دريافت دار که بدان صدقات نفوس آنها را پاک و پاکيزه مي‌سازي و رشد و برکت مي‌دهي، و آنها را به دعاي خير ياد کن که دعاي تو در حق آنان موجب تسلّي خاطر آنها شود و خدا شنوا و داناست. (103) |
| أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (104) |
| آيا مؤمنان هنوز ندانسته‌اند که محققا خداست که توبه بندگان را مي‌پذيرد و صدقه آنها را قبول مي‌فرمايد و خداست که بسيار توبه پذير و بر خلق مهربان است؟ (104) |
| وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (105) |
| و بگو که هر عمل کنيد خدا آن عمل را مي‌بيند و هم رسول و مؤمنان بر آن آگاه مي‌شوند، آن گاه به سوي خدايي که داناي عوالم غيب و شهود است بازگردانيده شويد و او شما را به کردارتان واقف سازد. (105) |
| وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (106) |
| و برخي ديگر (از گناهکاران) آنهايي هستند که کارشان بر مشيّت خدا موقوف است يا آنان را عذاب کنيد و يا از گناهشان درگذرد، و خدا دانا و حکيم است. (106) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |