| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 213 |
|
| قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ (34) |
| بگو که آيا هيچ يک از بتان و خدايان شما بر اين کار قادر است که در آغاز خلق را بيافريند و سرانجام برگرداند؟ بگو: تنها خداي يکتاست که در اول خلايق را خلق کرده آن گاه همه را (به سوي خود) بازمي‌گرداند، پس کجا مي‌گردانندتان؟ (34) |
| قُلْ هَلْ مِنْ شُرَكَائِكُمْ مَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَنْ يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ يُتَّبَعَ أَمَّنْ لَا يَهِدِّي إِلَّا أَنْ يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (35) |
| باز بگو: آيا هيچ يک از بتان و خدايان شما مشرکان (کسي را) به راه حق هدايت تواند کرد؟ بگو: تنها خداست که به راه حق هدايت مي‌کند، آيا آن که به راه حق رهبري مي‌کند سزاوارتر به پيروي است يا آن که خود هدايت نيابد مگر آنکه هدايتش کنند؟ پس شما مشرکان را چه شده، چگونه قضاوت مي‌کنيد؟ (35) |
| وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ (36) |
| و اکثر اين مردم جز از خيال و گمان باطل خود از چيزي پيروي نمي‌کنند در صورتي که گمان و خيالات موهوم هيچ از حق بي‌نياز نمي‌گرداند (و به علم يقين نمي‌رساند) و خدا به هر چه اين کافران مي‌کنند آگاه است. (36) |
| وَمَا كَانَ هَٰذَا الْقُرْآنُ أَنْ يُفْتَرَىٰ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (37) |
| و اين قرآن نه بدان پايه است که کسي جز به وحي خدا تواند بافت، ليکن ساير کتب آسماني را تصديق مي‌کند و کتاب الهي را به تفصيل بيان مي‌کند که بي‌هيچ شک نازل از جانب خداي عالميان است. (37) |
| أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (38) |
| بلکه کافران مي‌گويند قرآن را (محمد) خود بافته است. بگو: اگر راست مي‌گوييد شما خود و هم از هر کس نيز مي‌توانيد کمک بطلبيد و يک سوره مانند آن بياوريد. (38) |
| بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (39) |
| بلکه انکار چيزي را مي‌کنند که علمشان به آن احاطه نيافته و حقيقت و باطن آن هنوز به آنان نرسيده است، پيشينيان هم اين چنين رسل و آيات خدا را تکذيب کردند، پس بنگر عاقبت کار ستمکاران عالم به کجا کشيد! (39) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (40) |
| و برخي از مردم به قرآن ايمان مي‌آورند و برخي ايمان نمي‌آورند، و خداي تو حال تبهکاران را بهتر مي‌داند. (40) |
| وَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لِي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنْتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ (41) |
| و اگر تو را تکذيب کردند بگو: عمل من براي من و عمل شما براي شما (هر کس جزاي خود را خواهد يافت) شما بري از کردار من هستيد و من بيزار از کردار شما. (41) |
| وَمِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنْتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ (42) |
| برخي از اين منکران (چون قرائت قرآن کني) به ظاهر به تو گوش کنند (ولي به معني نمي‌شنوند) آيا تو کران را گر چه هيچ عقل و ادراکي ندارند از کلام خدا تواني چيزي بشنواني؟ (42) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |