سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 268 |
|
وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَىٰ بَلَدٍ لَمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنْفُسِ ۚ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (7) |
و بارهاي شما را (به آساني) از شهري به شهر ديگر برند که خود شما (بدون بار) جز با مشقّت بسيار بدان جا نتوانيد رسيد (چه رسد با بار)؛ راستي که پروردگار شما رئوف و مهربان است. (7) |
وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً ۚ وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (8) |
و اسبان و استران و خران را براي سواري و تجمّل شما آفريد و چيز ديگري هم که شما هنوز نميدانيد (براي سواري شما) خواهد آفريد. (8) |
وَعَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ ۚ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ (9) |
و بر خداست بيان راه عدل و راستي، و بعضي راهها جور و ناراستي است. و اگر خدا ميخواست (بدون آزمايش بلکه به جبر) شما را همگي به راه هدايت (و جنّت) ميکشيد (ليکن اين خلاف مصلحت و نظام الهي است). (9) |
هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ۖ لَكُمْ مِنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ (10) |
اوست خدايي که آب باران را از آسمان فرو فرستاد که هم از آن ميآشاميد و هم درخت و گياه از آن ميرويد که به ميوه آن شما، و به برگش حيوانات شما، برخوردار ميشويد. (10) |
يُنْبِتُ لَكُمْ بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (11) |
و هم زراعتهاي شما را از آن آب باران بروياند و درختان زيتون و خرما و انگور و از هر گونه ميوه بپرورد؛ همانا در اين کار آيت و نشانهاي (از رحمت و قدرت الهي) براي اهل فکرت پديدار است. (11) |
وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (12) |
و هم شب و روز و خورشيد و ماه را براي زندگاني شما در گردون مسخر ساخت، و ستارگان آسمان هم به فرمان او مسخرند؛ همانا در اين کار آيتها و نشانههايي (از قدرت خدا) براي اهل خرد پديدار است. (12) |
وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ (13) |
و نيز آنچه در زمين براي شما آفريد و به انواع گوناگون و اشکال رنگارنگ در آورد (همه را مسخر شما کرد)؛ همانا در اين کار هم آيت و نشانهاي (از الهيت) بر مردم هشيار پديدار است. (13) |
وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (14) |
و هم او خدايي است که دريا را براي شما مسخر کرد تا از گوشت تر و تازه (ماهيان حلال) آن تغذيه کنيد و از زيورهاي آن (مانند درّ و مرجان) استخراج کرده و تن را بياراييد، و کشتيها را در آن روان بيني که سينه آب را ميشکافند (تا به تجارت و سفر رفته) و تا از فضل خدا روزي طلبيد، و باشد که شکر خدا به جاي آريد. (14) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |