سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 364 |
|
أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (44) |
يا پنداري که اکثر اين کافران حرفي ميشنوند يا فکر و تعقلي دارند؟ اينان (در بيعقلي) بس مانند چهار پايانند بلکه (نادانتر و) گمراهترند. (44) |
أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا (45) |
آيا نديدي که خداي تو چگونه سايه را با آنکه اگر خواستي ساکن کردي (بر سر عالميان) بگسترانيد؟ آن گاه آفتاب را بر آن دليل قرار داديم. (45) |
ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا (46) |
سپس ظلّ آن آفتاب (منبسط) را به سوي خود تدريجا قبض ميکنيم. (46) |
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا (47) |
و او خدايي است که شب را براي شما لباس گردانيد (تا همه در سياه جامه شب مستور شويد) و خواب را مايه سکون و آرامش شما قرار داد و روز روشن را براي جنبش و کار مقرر داشت. (47) |
وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا (48) |
و او خدايي است که بادها را براي بشارت پيشاپيش باران رحمت خود فرستاد، و از آسمان آبي طاهر و مطهّر نازل کرديم. (48) |
لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا (49) |
تا به آن باران زمين خشک و مرده را زنده سازيم و آنچه آفريديم از چهارپايان و آدميان بسيار همه را از آن سيراب گردانيم. (49) |
وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (50) |
و ما تغييرات و گردش باد و باران (و ساير انقلابات عالم) را بين مردم آورديم تا پند گرفته و متذکر حق شوند، ليکن اکثر مردم جز راه کفران و جحود پيش نگرفتند. (50) |
وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا (51) |
و اگر ما ميخواستيم در بين مردم هر قريه پيغمبري که (خلق را از عذاب خدا) بترساند ميفرستاديم. (51) |
فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا (52) |
پس تو هرگز تابع کافران مباش و با آنها چنان که مخالفت قرآن و دين حق کنند سخت جهاد و کارزار کن. (52) |
۞ وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَحْجُورًا (53) |
و او خدايي است که دو دريا را به هم درآميخت که اين آب گوارا و شيرين و آن ديگر شور و تلخ است، و بين اين دو آب (در عين به هم آميختن) واسطه و حايلي قرار داد که هميشه از هم منفصل و جدا باشند. (53) |
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا (54) |
و او خدايي است که از آب (نطفه) بشر را آفريد و بين آنها خويشي نسب و بستگي ازدواج قرار داد، و خداي تو (بر هر چيز) قادر است. (54) |
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُهُمْ وَلَا يَضُرُّهُمْ ۗ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِ ظَهِيرًا (55) |
و (اين مشرکان نادان) به جاي خدا بتهايي که هيچ سود و زياني به حال آنان ندارد ميپرستند، و کافر پشت به امر پروردگار خود ميکند. (55) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |