فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 26

سوره مبارکه الشعراء

صفحه 374
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
قوم لوط نيز پيغمبران خدا را تکذيب کردند. (160)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
هنگامي که مهربان برادر آنها لوط به آنان گفت: آيا خدا ترس و پرهيزکار نمي‌شويد؟ (161)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
من براي شما پيغمبري بسيار امين (و خير خواه) هستم. (162)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
از خدا بترسيد و راه طاعت من پيش گيريد. (163)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
و من از شما اجري براي رسالت خود نمي‌خواهم و چشم پاداش جز به خداي عالم ندارم. (164)
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
آيا از ميان خلايق عمل زشت منکر را با مردان انجام مي‌دهيد؟ (165)
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
و زنان را که خدا همسر شما آفريده رها مي‌کنيد؟ آري شما بسيار مردم متعدي نابکاري هستيد. (166)
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
قوم در جواب گفتند: اي لوط، اگر از اين پس دست از اين نهي و منع بر نداري از شهر رانده خواهي شد. (167)
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168)
لوط باز گفت: من خود دشمن اين کار زشت شما هستم. (168)
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
بار الها، من و اهل بيتم را از (عقاب) اين عمل زشت قوم نجات بخش. (169)
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
ما هم او را با همه اهل بيتش نجات داديم. (170)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
جز پيرزني که (زن لوط بود و) در اهل عذاب باقي ماند. (171)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
آن گاه (جز اهل بيت لوط) ديگران را به خاک هلاک نشانيديم. (172)
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173)
و آنها را به سنگباران عذاب که باران بسيار سختي بر سر بيم داده شدگان (بد کار) است هلاک ساختيم. (173)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)
همانا در اين هلاک قوم لوط نيز آيت عبرتي (براي ديگران) بود، و اکثر آنها ايمان نياوردند. (174)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
و همانا خداي تو بسيار مقتدر و مهربان است. (175)
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
اصحاب ايکه (يعني امت شعيب ع) هم پيغمبران خدا را تکذيب کردند. (176)
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
هنگامي که (رسولشان) شعيب به آنها گفت: آيا خداترس و پرهيزکار نمي‌شويد؟ (177)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
من براي شما رسولي بسيار امين (و خير خواه) هستم. (178)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
از خدا بترسيد و راه طاعت من پيش گيريد. (179)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
و من از شما هرگز اجر رسالت نمي‌خواهم و جز به خداي عالم به کسي چشم پاداش ندارم. (180)
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
پيمانه را تمام بدهيد و از کم فروشان مباشيد. (181)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
و (اجناس را) با ترازوي درست بسنجيد. (182)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
و آنچه به مردم مي‌فروشيد (تمام بدهيد و) از وزن و پيمان کم نگذاريد، و در زمين به ظلم و فساد کاري برنخيزيد. (183)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 374صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی