| سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 382 |
|
| ۞ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (56) |
| قوم لوط به او جوابي ندادند جز آنکه (با يکديگر) گفتند که لوط را با همه اهل بيتش از شهر خود بيرون کنيد زيرا که (از اين کار) تنزّه و دوري مي‌جويند. (56) |
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ (57) |
| ما هم لوط را با همه اهل بيتش جز زن (کافر) او که مقدر کرديم که ميان اهل عذاب باقي ماند همه را نجات داديم. (57) |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (58) |
| و بر سر آنها سنگ‌هاي هلاک بارانديم و بسيار بد باران هلاکتي است باران آن قوم بدکار. (58) |
| قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ ۗ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ (59) |
| (اي رسول) بگو: ستايش مخصوص خداست و سلام خاص بر بندگان برگزيده خدا، آيا خدا بهتر است يا آنچه آنان شريک خدا مي‌شمارند؟ (59) |
| أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ (60) |
| يا آن خدايي که آسمانها و زمين را خلق کرده و از آسمان براي شما باران فرستاد تا به آن درختان و باغ و بستانها را در کمال سبزي و خرمي رويانديم که هرگز شما (از پيش خود) قادر بر رويانيدن آن درختان نبوديد؟ آيا با وجود خداي يکتا خدايي هست؟ (هرگز خدايي نيست) بلکه اين مشرکان (از ناداني) روي (از خدا) مي‌گردانند. (60) |
| أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (61) |
| يا آن کس که زمين را آرامگاه (شما) قرار داد و در آن نهرهاي آب جاري کرد و در آن کوهها بر افراشت و ميان دو دريا (به قطعه‌اي از زمين) حايل گردانيد (يا دو درياي شور و شيرين را بي‌فاصله، منع از اختلاط آب آنها کرد)؟ آيا با وجود خداي يکتا خدايي هست؟ (هرگز نيست) بلکه اکثر مردم (بر اين حقيقت) آگاه نيستند. (61) |
| أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (62) |
| يا آن کس که دعاي بيچاره مضطر را به اجابت مي‌رساند و رنج و غم آنان را بر طرف مي‌سازد و شما (مسلمين) را جانشينان اهل زمين قرار مي‌دهد؟ آيا با وجود خداي يکتا خدايي هست؟ (هرگز نيست ليکن) اندکي متذکر (اين حقيقت) هستند. (62) |
| أَمَّنْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (63) |
| يا آن کس که در تاريکيهاي برّ و بحر عالم شما را هدايت مي‌کند و آن کس که بادها را به مژده باران رحمت خود مي‌فرستد؟ آيا با وجود خداي يکتا خدايي هست؟ (هرگز نيست)، خداوند بسي برتر و بالاتر است از آنچه (مشرکان جاهل) شريک وي مي‌شمرند. (63) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |