| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 398 |
|
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (15) |
| و تنها خود نوح را با اصحاب کشتي او (از غرق) نجات داديم و آن کشتي را براي خلق عالم آيتي (از قدرت و رحمت خويش) قرار داديم. (15) |
| وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (16) |
| و ابراهيم را (نيز فرستاديم) که به قوم خود گفت: خدا را بپرستيد و از او بترسيد که پرستش و ترس خدا اگر بدانيد (از هر چيز) براي شما بهتر است. (16) |
| إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِنْدَ اللَّهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (17) |
| و بدانيد که شما به جاي خدا بتهايي (جماد و بي‌اثر) را مي‌پرستيد و دروغي مي‌سازيد (که نام خدا بر آنها مي‌نهيد، اينک بدانيد که) آنچه را جز خدا مي‌پرستيد قادر بر رزق شما نيستند، پس روزي را از نزد خدا طلبيد و او را پرستيد و شکر (نعمت) وي به جاي آريد (و بدانيد که باز) رجوع شما به سوي اوست. (17) |
| وَإِنْ تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (18) |
| و اگر شما (مردم مکه، رسالت اين پيامبر را) تکذيب مي‌کنيد (عجبي نيست زيرا) پيش از شما هم بسياري از امم (پيمبران خود را) تکذيب کردند، و بر رسول جز آنکه به آشکار تبليغ رسالت کند تکليفي نيست. (18) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (19) |
| آيا (مردم بارها به چشم خود) نديدند که خدا چگونه ابتدا خلق را ايجاد مي‌کند و باز به اصل خود برمي‌گرداند؟ اين کار بر خدا بسيار آسان است. (19) |
| قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (20) |
| بگو که در زمين سير کنيد و ببينيد که خدا چگونه خلق را ايجاد کرده (تا از مشاهده اسرار خلقت نخست بر شما به خوبي روشن شود که) سپس خدا نشأه آخرت را ايجاد خواهد کرد، همانا خدا بر هر چيز تواناست. (20) |
| يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ (21) |
| هر که را (از اهل گناه) بخواهد (به عدل) عذاب مي‌کند و هر که را بخواهد (به لطف و رحمت) مي‌بخشد و شما را به سوي او باز مي‌گردانند. (21) |
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (22) |
| و شما (مخلوق عاجز) نه هرگز (خداي قادر مطلق را) در زمين و آسمان عاجز توانيد کرد و نه جز خدا نگهبان و ياوري داريد. (22) |
| وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (23) |
| و آنان که به آيات خدا و شهود لقاي او کافر شدند آنها از رحمت (و نعمت بهشت) من نااميدند و سخت به عذاب دردناک گرفتار خواهند شد. (23) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |