| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 437 |
|
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ (19) |
| و هرگز (کافر تاريک جان) کور و (مؤمن روشن روان) بينا يکسان نيستند. (19) |
| وَلَا الظُّلُمَاتُ وَلَا النُّورُ (20) |
| و هيچ ظلمت با نور مساوي نخواهد بود. (20) |
| وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ (21) |
| و هرگز آفتاب و سايه هم رتبه نباشند. (21) |
| وَمَا يَسْتَوِي الْأَحْيَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ (22) |
| و ابدا زندگان (علم و ايمان) با مردگان (جهل و عصيان) برابر نيستند. (اي رسول بدان که) خدا هر که را بخواهد شنوا (ي کلام حق) سازد و اما تو آن کس را که در گورستان (کفر و جهالت و شهوت پرستي) فرو رفته هرگز شنوا نتواني کرد. (22) |
| إِنْ أَنْتَ إِلَّا نَذِيرٌ (23) |
| تو جز آنکه (خلق را از کيفر اعمال بد) بترساني به کاري مأمور نيستي. (23) |
| إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۚ وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ (24) |
| ما تو را به حق و راستي به سوي خلق فرستاديم تا (خوبان را به بهشت باد) بشارت دهي و (بدان را از قهر حق) بترساني، و هيچ امتي نبوده جز آنکه در ميانشان ترساننده‌اي (و رهنمايي) بوده است. (24) |
| وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْكِتَابِ الْمُنِيرِ (25) |
| و اگر امت تو را تکذيب کردند پيشينيان هم پيغمبران خود را که با آيات و معجزات و کتب و حجّتهاي روشن براي هدايتشان آمدند همه را تکذيب کردند. (25) |
| ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (26) |
| من هم از آن کافران مؤاخذه شديد کردم پس (بنگر که) قهر و عذاب من چگونه (و چه سخت) بود. (26) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا ۚ وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِيضٌ وَحُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِيبُ سُودٌ (27) |
| آيا نديدي که خدا باران را از آسمان فرود آورد، و به آن انواع ميوه‌هاي گوناگون و رنگارنگ پديد آورديم؟ و (در زمين) از کوهها طرق زياد و اصناف و رنگهاي مختلف سفيد و سرخ و سياه هست (که خدا خلقت فرمود). (27) |
| وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَٰلِكَ ۗ إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ (28) |
| و از اصناف مردم و اجناس جنبندگان و حيوانات نيز رنگهاي مختلف هست (که خدا آفريد) و از ميان اصناف بندگان تنها مردمان عالم و دانا مطيع و خدا ترسند. البته خدا عزيز و توانا و بسيار بخشنده گناهان است. (28) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ (29) |
| آنها که کتاب خدا را تلاوت کرده و نماز به پا مي‌دارند و از آنچه ما روزيشان کرده‌ايم پنهان و آشکار (به فقيران) انفاق مي‌کنند (از لطف خدا) اميد تجارتي دارند که هرگز زيان و زوال نخواهد يافت. (29) |
| لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ (30) |
| تا خدا به آنها پاداش کامل عطا کند و از فضل و کرم باز بر ثوابشان بيفزايد که او (خطاي مؤمنان را) بسيار بيامرزد و به شکر گزاران احسان فراوان کند. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |