| سوره 39 | سوره مبارکه الزمر | صفحه 466 |
|
| وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ (68) |
| و صيحه‌اي در صور (اسرافيل) بدمند تا جز آن که خدا (بقاي او) خواسته ديگر هر که در آسمانها و زمين است همه يکسر مدهوش مرگ شوند، آن گاه صيحه ديگري در آن دميده شود که ناگاه خلايق همه (از خواب مرگ) بر خيزند و نظاره (واقعه محشر) کنند. (68) |
| وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (69) |
| و زمين (محشر) به نور پروردگار خود روشن گردد و نامه (اعمال خلق در پيشگاه عدل حق) نهاده شود و انبياء و شهداء (بر گواهي) احضار شوند و ميان خلق به حق حکم شود و به هيچ کس ابدا ظلمي نخواهد شد. (69) |
| وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ (70) |
| و هر کس به پاداش عملش تمام برسد و خدا از هر کس به افعال خلق آگاه‌تر است. (70) |
| وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِنْكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنْذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ (71) |
| و آنان را که کافر شدند فوج فوج به جانب دوزخ رانند تا چون آنجا رسند درهاي جهنّم (به رويشان) بگشايند و خازنان دوزخ به آنها گويند: مگر پيغمبراني از خودتان براي (هدايت) شما نيامدند و آيات الهي را برايتان تلاوت نکردند و شما را از ملاقات اين روز سخت نترسانيدند؟ جواب دهند: بلي و ليکن (افسوس که ما پند نگرفتيم و به کفر و عصيان خود را مستحق عذاب حرمان کرديم و) وعده عذاب بر کافران محقّق و حتمي گرديد. (71) |
| قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (72) |
| آن گاه به آن کافران خطاب شود: اينک از هر در به دوزخ داخل شويد و در آن عذاب جاودان بمانيد که متکبران را (دوزخ) بسيار بد منزلگاهي است. (72) |
| وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ (73) |
| و متقيان خدا ترس را فوج فوج به سوي بهشت برند تا چون بدانجا رسند و همه درهاي بهشت (به رويشان به احترام) بگشايند و خازنان بهشتي (به تهنيت) گويند: سلام بر شما باد (خوشا به حال شما) که چه خوش عيش ابدي نصيب شما گرديد حالي در اين بهشت ابد در آييد و جاودان متنعّم باشيد. (73) |
| وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (74) |
| (مؤمنان به بهشت در آيند) و گويند: ستايش خداي را که وعده لطف و رحمتش را بر ما محقق فرمود و ما را وارث همه سرزمين بهشت گردانيد که هر جاي آن بخواهيم منزل گزينيم. (بلي آن روز) پاداش نيکوکاران بسيار نيکو خواهد بود. (74) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |