| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 52 |
|
| الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (16) |
| آنان که (به درگاه الهي) عرضه دارند: پروردگارا: (به کرم خود) گناهان ما ببخش و ما را از عذاب جهنّم نگاه دار. (16) |
| الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ (17) |
| آنان صابران و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق کنندگان و استغفار کنندگان در سحرگاهانند. (17) |
| شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (18) |
| خدا به يکتايي خود گواهي دهد که جز ذات اقدس او که نگهبان عدل و درستي است خدايي نيست، و فرشتگان و دانشمندان نيز به يکتايي او گواهي دهند؛ نيست خدايي جز او که (بر همه چيز) توانا و داناست. (18) |
| إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (19) |
| همانا دين (پسنديده) نزد خدا آيين اسلام است، و اهل کتاب راه اختلاف نپيمودند مگر پس از آگاهي به حقّانيت آن، و اين خلاف را از راه حسد در ميان آوردند. و هر کس به آيات خدا کافر شود (بترسد که) محاسبه خدا زود خواهد بود. (19) |
| فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (20) |
| پس اگر با تو (براي مخالفت با دين حقّ، به باطل) احتجاج کنند، بگو: من و پيروانم خود را تسليم امر خدا نموده‌ايم. و بگو با اهل کتاب و با امّيان: آيا شما هم (چون حق پديدار شود) تسليم حق شده و ايمان آريد؟ و چنانچه ايمان آرند هدايت يافته‌اند و اگر (از حق) روي گردانند بر تو چيزي جز تبليغ (دين خدا) نيست و خداوند به حال بندگان بيناست. (20) |
| إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (21) |
| همانا آنان که به آيات خدا کافر شوند و انبياء را بي‌جرم و به ناحق بکشند و آن مردمي را که (خلق را) به درستي و عدل خوانند به قتل رسانند، آنها را به عذاب دردناک بشارت ده. (21) |
| أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (22) |
| آنهايند که اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گرديده و کسي آنها را (براي نجات از عذاب) ياري نخواهد کرد. (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |