فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه فولادوند

قرآن ترجمه فولادوند

سوره 55

سوره مبارکه الرحمن

صفحه 533
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ (41)
(آن روز) بدکاران به سيمايشان شناخته شوند، پس موي پيشاني آنها را با پاهايشان بگيرند (و در آتش دوزخ افکنند). (41)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (42)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (42)
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ (43)
اين همان دوزخي است که بدکاران تکذيب مي‌کردند. (43)
يَطُوفُونَ بَيْنَهَا وَبَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ (44)
اينک ميان آن جهنّم و در حميم سوزان آن مي‌گردند. (44)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (45)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (45)
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ (46)
و هر که از مقام (قهر و کبريايي) خدايش بترسد او را دو باغ بهشت خواهد بود. (46)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (47)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (47)
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ (48)
در آن دو بهشت انواع گوناگون ميوه‌ها و نعمتهاست. (48)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (49)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (49)
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ (50)
در آن دو بهشت دو چشمه آب (تسنيم و سلسبيل) روان است. (50)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (51)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (51)
فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ (52)
در آن دو بهشت از هر ميوه‌اي دو نوع است. (52)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (53)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (53)
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ (54)
در حالتي که بهشتيان بر بسترهايي که آستر آنها از حرير و استبرق است (در کمال عزّت) تکيه زده‌اند و ميوه درختانش در همان تکيه گاه در دسترس آنهاست. (54)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (55)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (55)
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ (56)
در آن بهشتها زنان زيباي با حيائي است (که به چشم پر ناز جز به شوهر خود ننگرند) و دست هيچ کس از جن و انس پيش از آنها بدان زنان نرسيده است. (56)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (57)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (57)
كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ (58)
آن زنان حور العين (در صفا و لطافت) گويي ياقوت و مرجانند. (58)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (59)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (59)
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ (60)
آيا پاداش نکويي و احسان جز نکويي و احسان است؟ (60)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (61)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (61)
وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ (62)
و وراي آن دو بهشت دو بهشت ديگر است. (62)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (63)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (63)
مُدْهَامَّتَانِ (64)
که درختان آن دو بهشت در منتهاي سبزي و خرّمي است. (64)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (65)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (65)
فِيهِمَا عَيْنَانِ نَضَّاخَتَانِ (66)
در آن دو بهشت ديگر هم دو چشمه آب گوارا مي‌جوشد. (66)
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (67)
(الا اي جنّ و انس) کدامين نعمتهاي خدايتان را انکار مي‌کنيد؟ (67)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 533صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی