سوره 61 | سوره مبارکه الصف | صفحه 552 |
|
وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ ۖ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ (6) |
و هنگامي که عيسي مريم به بني اسرائيل گفت: من همانا رسول خدا به سوي شما هستم و به حقانيت کتاب تورات که مقابل من است تصديق ميکنم و نيز (شما را) مژده ميدهم که بعد از من رسول بزرگواري که نامش (در انجيل من) احمد است بيايد. چون آن رسول ما با آيات و معجزات به سوي خلق آمد گفتند: اين سحري آشکار است. (6) |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَىٰ إِلَى الْإِسْلَامِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (7) |
و آيا از آن کس که به راه اسلام و سعادتش ميخوانند و او همان دم بر خدا افترا و دروغ ميبندد کسي ستمکارتر هست؟ و خدا هم هيچ قوم ستمکاري را هدايت نخواهد کرد. (7) |
يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ (8) |
کافران ميخواهند تا نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت. (8) |
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ (9) |
اوست خدايي که رسولش (محمّد مصطفي صلّي اللّه عليه و آله) را به هدايت خلق و ابلاغ دين حق فرستاد تا آن را هر چند مشرکان خوش ندارند بر همه اديان عالم غالب گرداند. (9) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (10) |
اي اهل ايمان، آيا شما را به تجارتي سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشد دلالت کنم؟ (10) |
تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (11) |
به خدا و رسول او ايمان آريد و به مال و جان در راه خدا جهاد کنيد، که اين کار (از هر تجارت) اگر دانا باشيد براي شما بهتر است. (11) |
يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (12) |
تا خدا گناهان شما ببخشد و در بهشتي که در زير درختانش نهرها جاري است داخل گرداند و در بهشتهاي عدن جاوداني منزلهاي نيکو عطا فرمايد. اين همان رستگاري بزرگ است. (12) |
وَأُخْرَىٰ تُحِبُّونَهَا ۖ نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (13) |
و باز تجارتي ديگر که آن را هم دوست داريد نصرت و ياري خدا (در جنگ) و فتح نزديک (سپاه اسلام) است، و اهل ايمان را (به اين دو نعمت) بشارت ده. (13) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ ۖ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ ۖ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَىٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ (14) |
اي اهل ايمان، شما هم ياران خدا باشيد چنان که عيسي مريم به حواريين گفت: کيست مرا براي خدا ياري کند؟ آنها گفتند: ما ياران خداييم. پس (با آن همه معجزات) طايفهاي از بني اسرائيل به او ايمان آوردند و طايفهاي کافر شدند، ما هم آنان را که ايمان آوردند مؤيد و منصور گردانيديم تا بر دشمنشان ظفر يافتند. (14) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |