| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 86 |
|
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا (45) |
| و خدا داناتر است به دشمنان شما، و همين بس که خدا دوستدار و ياور (شما) باشد. (45) |
| مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا (46) |
| گروهي از يهود کلمات (خدا) را از جاي خود تغيير داده و گويند: (فرمان خدا را) شنيديم و (از آن) سرپيچيم و (به جسارت گويند) بشنو که (کاش) ناشنوا باشي؛ و گويند ما را رعايت کن. و گفتار ايشان زبان‌بازي و طعنه و تمسخر به دين است. و اگر (به احترام) مي‌گفتند که ما (فرمان حق را) شنيديم و (تو را) اطاعت کنيم و تو نيز (سخن ما) بشنو و به حال ما بنگر، هر آينه آنان را نيکوتر بود و به صواب نزديکتر، ليکن چون کافر شدند خدا آنها را لعنت کرد، و به جز اندکي ايمان نخواهند آورد. (46) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (47) |
| اي کساني که به شما کتاب آسماني داده شد، به قرآني که فرستاديم که مصدّق تورات و انجيل شماست ايمان آوريد پيش از آنکه بر چهره‌هايي (از اثر ضلالت) خط خذلان کشيم و آنها را واژگون کنيم يا مانند اصحاب سَبت بر آنها لعنت و عذاب فرستيم، و (بترسيد که) قضاي خدا واقع‌شدني است. (47) |
| إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا (48) |
| محققاً خدا گناه شرک را نخواهد بخشيد و سواي شرک را براي هر که خواهد مي‌بخشد، و هر کس که شرک به خدا آورد به دروغي که بافته گناهي بزرگ مرتکب شده است. (48) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا (49) |
| نمي‌بيني آنان را که دعوي پاکدلي کنند؟ خداست که هر که را خواهد از رذائل پاک و منزّه دارد، و به قدر فتيلي (رشته خرما) به کسي ستم نشود. (49) |
| انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُبِينًا (50) |
| بنگر چگونه بر خدا دروغ مي‌بافند! و همين (افترا) بس گناهي آشکار است. (50) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا (51) |
| نديدي آنان که بهره‌اي از کتاب آسماني داشتند (يعني جهودان) چگونه به (بتان) جِبت و طاغوت مي‌گروند و درباره کافران مشرک مي‌گويند که راه آنان به صواب نزديکتر از طريقه اهل ايمان است؟! (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |