| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 92 |
|
| اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا (87) |
| خداي يگانه، هيچ خدايي جز او نيست؛ محققاً همه شما را در روز قيامت که شک در آن نيست جمع آورد، و کيست که راست‌تر از خدا سخن گويد؟ (87) |
| ۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا (88) |
| چرا شما درباره منافقين دو فرقه شديد؟ با آنکه خدا آنها را به کيفر اعمال زشتشان (به حکم کفار) بازگرداند، آيا شما مي‌خواهيد کسي را که خدا گمراه کرده هدايت کنيد؟ در حالي که هر که را خدا گمراه کرد (يعني هدايت خدا را نپذيرفت) هرگز تو بر هدايت او راهي نخواهي يافت. (88) |
| وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (89) |
| (کافران) آرزو کنند که شما (مسلمين) هم به مانند آنها کافر شويد تا همه برابر (در کفر) باشيد. پس از آنان تا در راه خدا هجرت نکنند دوست نگيريد، و اگر مخالفت کردند آنها را در هر کجا يافتيد به قتل رسانيد و از آنها ياور و دوستي نبايد اختيار کنيد. (89) |
| إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا (90) |
| مگر کساني که به قومي که بين شما با آنها عهد و پيماني است در پيوسته باشند يا (بر اين عهد نزد شما آيند) که از جنگ با شما و با قوم خودشان (که دشمنان شما هستند) هر دو خودداري کنند و از جنگ دلتنگ باشند، (با اين دو طايفه از کافران که در حقيقت به شما پناهنده‌اند نبايد قتال کنيد.) و اگر خدا مي‌خواست آنها را بر شما مسلط مي‌کرد تا با شما قتال مي‌کردند، پس هر گاه از شما کناره گرفتند و با شما نجنگيدند و تسليم شما شدند خدا براي شما راهي بر عليه آنها نگشوده است. (90) |
| سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا (91) |
| گروهي ديگر را خواهيد يافت که مي‌خواهند از شما و از قوم خود ايمني يابند، هرگاه که راه فتنه‌گري بر آنها باز شود به کفر خود بازگردند. پس اگر از شما کناره نگرفتند و تسليم شما نشدند و از اذيت شما دست نکشيدند در اين صورت آنها را هر جا يافتيد بگيريد و به قتل رسانيد، ما شما را بر (جان و مال) اين گروه تسلطي کامل بخشيديم. (91) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |