سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 98 |
|
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا (122) |
و آنان که به خدا گرويدند و کارهاي شايسته کردند به زودي آنها را به بهشتي درآوريم که زير درختانش نهرها جاري است و هميشه براي ابد در آن باشند. وعده خدا حق است، و کيست در گفتار راستگوتر از خدا؟! (122) |
لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا (123) |
کار به آمال و آرزوي شما و آرزوي اهل کتاب (يهود و نصاري) درست نشود؛ هر آن که کار بد کند کيفر آن را خواهد ديد و به جز خدا احدي را يار و ياور خود نتواند يافت. (123) |
وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا (124) |
و هر که از زن و مرد کاري شايسته کند با ايمان به خدا، چنين کسان به بهشت درآيند و به قدر نقيري (پرده هسته خرمايي) به آنان ستم نکنند. (124) |
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا (125) |
دين چه کس بهتر از آن کسي است که خود را تسليم (حکم) خدا نموده و هم نيکوکار است و پيروي از آيين ابراهيم حنيف نموده؟! آن ابراهيمي که خدا او را به مقام دوستي خود برگزيده است. (125) |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا (126) |
هر چه در آسمانها و زمين است مِلک خداست و او به همه چيز احاطه و آگاهي دارد. (126) |
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا (127) |
(اي پيغمبر) درباره زنان از تو فتوا خواهند، بگو: خدا و آنچه از آيات کتاب او بر شما تلاوت شود هم در حق زنان و دختران يتيمي که مهر و حقوق لازمه آنها را ادا نکرده و مايل به نکاح آنان هستيد و هم در حق فرزندان ناتوان فتوا خواهد داد، و نيز (دستور ميدهد که) درباره يتيمان عدالت پيشه گيريد، و (در نيکي کوشيد که) هر کار نيک به جاي آريد خدا بر آن آگاه است. (127) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |