| سوره 53 | سوره مبارکه النجم | صفحه 528 |
|
| وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَىٰ (45) |
| و اوست که خلق را (براي انس با هم) جفت نر و ماده آفريده است. (45) |
| مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ (46) |
| از نطفه‌اي آفريده که (از مردان به رحم زنان) مي‌ريزد. (46) |
| وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ (47) |
| و هم بر اوست که ايجاد نشأه آخرت کند. (47) |
| وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ (48) |
| و هم اوست که (بندگان را) بي‌نياز کند و سرمايه (هر سعادت) بخشد. (48) |
| وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ (49) |
| و هم اوست آفريننده ستاره شعري (پس آفريننده را پرستيد نه ستاره را). (49) |
| وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ (50) |
| و هم اوست که نخستين قوم عاد را هلاک ساخت. (50) |
| وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ (51) |
| و قوم ثمود را، و هيچ باقي نگذاشت. (51) |
| وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ (52) |
| و پيش از اينان قوم نوح را که ظالم و سرکش‌تر بودند هلاک گردانيد. (52) |
| وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ (53) |
| و شهرهاي قوم لوط را واژگون ساخت. (53) |
| فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ (54) |
| تا آنکه بر آنها عذابي بسيار سخت احاطه کرد. (54) |
| فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ (55) |
| پس (اي بشر) به کدام يک از نعمتهاي پروردگارت جدل و انکار مي‌کني؟ (55) |
| هَٰذَا نَذِيرٌ مِنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ (56) |
| اين رسول هم مانند رسولان پيشين ترساننده خلق (از قهر خدا) است. (56) |
| أَزِفَتِ الْآزِفَةُ (57) |
| روز قيامت بسيار نزديک شده است. (57) |
| لَيْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ (58) |
| هيچ کس غير خدا آن روز را آشکار نتواند ساخت. (58) |
| أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ (59) |
| آيا از اين سخن تعجب مي‌کنيد، (59) |
| وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ (60) |
| و (به فسوس و مسخره بر آن) مي‌خنديد و (به روزگار سخت خود) نمي‌گرييد، (60) |
| وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ (61) |
| و شما سخت غافليد (از اين خواب غفلت برخيزيد و). (61) |
| فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ (62) |
| بعد از اين به سجده و عبادت خدا پردازيد. (62) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ (1) |
| آن ساعت (قيامت يا قيام رسول حق) نزديک آمد و ماه آسمان شکافته شد (اين آيه راجع به شقّ القمر است که کفّار از رسول اکرم درخواست کردند). (1) |
| وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ (2) |
| و اگر کافران، بزرگ آيت و معجزي (چون شکافتن ماه) هم ببينند باز اعراض کرده و گويند که اين سحري نيرومند و کامل است. (2) |
| وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ۚ وَكُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ (3) |
| و آنها (رسول حق را) تکذيب کرده و پيرو هواي نفس باطل خود شدند و هر (حق و باطل) امري را عاقبت (در بهشت يا دوزخ) مقرّي خواهد بود. (3) |
| وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ (4) |
| و اخباري که مايه عبرت و انزجار از معصيت است کاملا به مردم رسيد. (4) |
| حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ ۖ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (5) |
| (قرآن) حکمت بالغه خداست و (اگر از آن پند نگيريد) ديگر از اين پس هيچ اندرز و پند (شما را) سودي نخواهد بخشيد. (5) |
| فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَىٰ شَيْءٍ نُكُرٍ (6) |
| پس روي از کافران بگردان (تا) روزي که ندا کننده‌اي (چون اسرافيل، خلق را) به عالمي حيرت آور و قيامتي هول‌انگيز دعوت کند. (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |